вы́беліцца сов.

1. (стать белым) вы́белиться, отбели́ться; пробели́ться;

палатно́ до́бра ~лілася — холст хорошо́ вы́белился (отбели́лся, пробели́лся);

2. разг. (выпачкаться в чём-л. белом) вы́белиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абле́гчы сов.

1. в разн. знач. обле́чь;

хма́ры абляглі́ не́ба — ту́чи облегли́ не́бо;

суке́нка до́бра аблягла́ стан — пла́тье хорошо́ облегло́ стан;

2. (заболеть) свали́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

binge

[bɪndʒ]

1.

n.

1) п’я́нка, папо́йка f.

2) задавальне́ньне сваі́х жада́ньняў (пае́сьці, папі́ць)

2.

v.i.

гульну́ць; до́бра пае́сьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tailor

[ˈteɪlər]

1.

n.

краве́ц -ўца́ m.

2.

v.t.

1) шыць

well tailored — до́бра пашы́ты

2) прыла́джваць, падганя́ць (адзе́жыну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

genteel

[dʒenˈti:l]

adj.

1) які́ нале́жыць да вышэ́йшага грама́дзтва; сьве́цкі, шляхо́цкі, informal па́нскі

2) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны; мо́дны; элега́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гешэ́фт, ‑у, М ‑фце, м.

Разм. уст. Спекуляцыйная, выгадная здзелка. Спрытнаму на розныя махінацыі і гешэфты, Хурсу добра шанцавала. Ён удала вёў гандаль свіннямі, меў вялікія барышы. Кудраўцаў.

[Ням. Geschäft.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

добраўпара́дкаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад добраўпарадкаваць.

2. у знач. прым. Добра зроблены, забяспечаны неабходнымі выгодамі. Сотні сем’яў рабочых і служачых усяляюцца ў добраўпарадкаваныя кватэры. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́дамы, ‑ая, ‑ае.

Наперад добра вядомы; несумненны. Мікола мог гаварыць заведамую няпраўду або неймаверную лухту, але ўмеў падаць яе так пераканальна.., што ўсім хацелася верыць у яе. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засто́ены, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і застаялы. Добра бяжыць па прымятай дарозе застоены за ноч конь. Машара. [Веньямін] зайшоў у пакой. У нос дало кіслым, застоеным паветрам. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́цца, куецца; незак.

1. Паддавацца каванню, коўцы. Распалены метал добра куецца.

2. Зал. да каваць.

•••

Не куецца, а плешчацца — не ідзе на лад, атрымліваецца не так, як трэба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)