умата́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Абматаць, апавіць некалькі разоў.

У. пакунак шпагатам.

2. што. Матаючы (ніткі) у клубок, заматаць унутр што-н. пабочнае.

У. напарстак у клубок.

3. што і чаго. Намотваючы, змясціць у чым-н., на чым-н.

Вялікага матка ў адзін клубок не ў.

|| незак. умо́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праву́лак Завулак; вуліца з выйсцем у адзін канец (Беш. Касп., Рэч., Слаўг.). Тое ж пракаву́лак (Хоц. Бяльк.), праканаву́лак (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

старо́жка Хата ў лесе, каля дарогі для паляўнічых, вартаўнікоў (БРС).

□ Старожка (адзін двор каля моста цераз р. Проню) Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пастраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. каго. Расстраляць, забіць усіх, многіх. Коннікі пачалі страляць, маючы адзін намер пастраляць арыштаваных, якія не ведалі, што гэта робіцца, і, ашаломленыя, стаялі. Чорны. Праз які тыдзень у вёсцы не мяўкаў ні адзін кот, не гаўкаў ні адзін сабака — усіх іх пастраляў Пэпік. Сачанка.

2. Страляць некаторы час. Часамі хадзіў Лабановіч у лес, каб пастраляць у цэль з гэтага рэвальверчыка. Колас. Да балота падбегла некалькі эсэсаўцаў.. Пастралялі, пастралялі, колькі лічылі патрэбным, павярнулі назад. Шамякін.

3. што. Расходаваць пры стрэльбе. — Вінтоўка ў нас была, толькі без патронаў. Пастралялі здуру.. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parent [ˈpeərənt] n.

1. адзі́н з бацько́ў;

May I introduce you to my parents? Дазвольце пазнаёміць вас з маімі бацькамі.

2. жывёліна або́ раслі́на, ад яко́й пахо́дзяць і́ншыя

3. вышэйстая́чы о́рган

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

współcześnie

1. у наш час; цяпер;

2. адначасова; у адзін час; у адну эпоху;

istnieć współcześnie z kim — існаваць у адзін час з кім;

3. па-сучаснаму;

współcześnie myślący człowiek — чалавек, які мысліць па-сучаснаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nest

[nest]

1.

n.

1) гняздо́ n.

a nest of thieves — зладзе́йскае гняздо́

2) пту́шкі, зьвяры́ ці насяко́мыя, што жыву́ць у гнязьдзе́

3) гру́па, набо́р аднаро́дных прадме́таў

a nest of drinking cups — набо́р ку́бкаў да піцьця́ (які́я ўвахо́дзяць адзі́н у адзі́н)

2.

v.

1) віць гняздо́

2) устаўля́ць (у гняздо́, або́ як у гняздо́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Перашэ́ек ’поле, лес і інш. прастора, якія што-небудзь раздзяляюць’ (рэч., ЛА, 5). Пад уплывам рус. переше́ек ’тс’, параўн. адаптаванае літаратурнае перашыек ’вузкая паласа, што злучае часткі сушы або аддзяляе адзін водны масіў ад другога’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гребёнка ж.

1. (расчёска) грабяне́ц, -нца́ м., грэ́бень, -ня м.;

2. тех. грэ́бень, -ня м.;

◊

стричь всех под одну́ гребёнку стры́гчы ўсіх пад адзі́н грэ́бень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мане́р м. разм.:

такі́м мане́рам auf sólche Art [Art und Wéise];

на мане́р … wie …;

на адзі́н мане́р auf éine Art (und Wéise);

на свой мане́р auf éigene Art (und Wéise)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)