вы́пампаваць, -пую, -пуеш, -пуе; -пуй; -паваны; зак., што.

Пампуючы, выдаліць.

В. ваду.

|| незак. выпампо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́паражніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., што.

Зрабіць парожнім, апаражніць.

В. пасудзіну.

|| незак. выпаражня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́раўнаваць, -ную, -нуеш, -нуе; -нуй; -наваны; зак., што.

Зрабіць роўным.

В. пляцоўку.

|| незак. выраўно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́салапіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., што (разм.).

Высунуць з рота (язык).

|| незак. высало́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́слізгаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Зрабіць слізкім, коўзкім.

В. сцежку.

|| незак. выслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́страляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што.

Страляючы, расходаваць.

В. усе патроны.

|| незак. выстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца; незак. (разм.).

Тое, што і горбіцца.

Чалавек гарбаціцца.

|| зак. згарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гарлапа́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што і без дап. (разм.).

Моцна крычаць, спяваць.

Г. на ўсю вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гаро́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Тое, што і агарод.

|| прым. гаро́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

архібі́скуп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Каталіцкае духоўнае званне; тое, што і архіепіскап.

|| прым. архібі́скупскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)