рэзідэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў. м. (спец.).
1. Прадстаўнік каланіяльнай дзяржавы ў пратэктараце.
2. У некаторых краінах: чужаземец, які пастаянна пражывае ў дадзенай дзяржаве.
3. Тайны прадстаўнік разведкі ў якім-н. раёне замежнай дзяржавы.
|| прым. рэзідэ́нцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэфле́кс, -у, мн. -ы, -аў, м.
Міжвольная рэакцыя арганізма на знешнія або ўнутраныя раздражняльнікі.
Рэфлексы галаўнога мозга.
Безумоўны р. (прыроджаны). Умоўны р. (набыты ў выніку неаднаразовага ўздзеяння раздражняльнікаў).
|| прым. рэфлекто́рны, -ая, -ае і рэфлекты́ўны, -ая, -ае.
Рэфлекторная рэакцыя.
Рэфлектыўныя рухі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэцэ́птары, -аў, адз. рэцэ́птар, -а, м. (спец.).
У арганізме жывёл і чалавека: спецыяльныя адчувальныя ўтварэнні, якія ўспрымаюць раздражненні з навакольнага і ўнутранага асяроддзя і ператвараюць іх у нервовыя імпульсы, што перадаюцца ў цэнтральную нервовую сістэму.
|| прым. рэцэпто́рны і рэцэ́птарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садо́к², -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.
1. Штучны вадаём для развядзення рыбы; прыстасаванне для трымання злоўленай жывой рыбы.
2. Памяшканне (клетка, вадаём і пад.) для развядзення і трымання жывёл.
Гусіны с.
С. для рыбы.
|| прым. садко́вы, -ая, -ае.
Садковая рыба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
самакірава́нне, -я, н.
1. Права якой-н. арганізацыі, таварыства, гаспадарчай, адміністрацыйнай адзінкі вырашаць сваімі, мясцовымі сіламі пытанні свайго ўнутранага кіравання.
Студэнцкае с.
2. Права дзяржаўнай адзінкі мець свае ўрадавыя органы, вырашаць пытанні ўнутранага заканадаўства і кіравання.
|| прым. самакірава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сана́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.
Музычны твор для аднаго або некалькіх інструментаў, які складаецца з трох або чатырох кантрастуючых частак рознага характару і тэмпу, адна з якіх мае форму санатнага алегра.
С.
Бетховена.
|| прым. сана́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
селядзе́ц, -дца́, мн. -дцы́, -дцо́ў, м.
Невялікая марская прамысловая рыба, якая ўжыв. ў ежу ў засоленым ці вэнджаным выглядзе.
Сярэднесалёны с.
◊
Як у бочцы селядцоў — пра мноства людзей у цесным памяшканні (разм.).
|| прым. селядцо́вы, -ая, -ае.
С. промысел.
Сямейства селядцовых (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
се́сія, -і, мн. -і, -сій, ж.
1. Пасяджэнні розных прадстаўнічых органаў і калегіяльных устаноў, якія праводзяцца перыядычна, а таксама перыяд такіх пасяджэнняў.
С.
ААН.
2. Перыяд здачы экзаменаў у вышэйшых і сярэдніх спецыяльных навучальных установах.
Зімовая с.
|| прым. сесіённы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сі́та, -а, М сі́це, мн. -ы, -аў, н.
Род рэшата (у 1 знач.) з густой сеткай для прасейвання або працэджвання чаго-н.
Прасеяць муку на с.
Працадзіць варыва на с.
|| памянш. сі́тца, -а, мн. -ы, -аў, н.
|| прым. сі́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скарбо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.
Ссыпаць манеты ў скарбонку.
2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).
|| прым. скарбо́начны, -ая, -ае (да 1 знач.).
С. збор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)