Verbum

міжнаро́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Спецыяліст па пытаннях міжнароднай палітыкі, міжнароднага права, міжнароднага становішча.

міжнаро́дны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да знешняй палітыкі, да зносін паміж народамі і краінамі.

М. агляд.

2. Які існуе паміж народамі, распаўсюджваецца на многія народы, інтэрнацыянальны.

Міжнародная арганізацыя.

міжплане́тны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца, адбываецца паміж планетамі, у касмічнай прасторы.

М. пералёт.

міжра́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.

Прастора, адлегласць паміж радамі пасаджаных або пасеяных раслін.

|| прым. міжра́дны, -ая, -ае.

міжрадко́вы, -ая, -ае.

1. гл. міжрадкоўе.

2. Які знаходзіцца паміж радкамі тэксту.

міжрадко́ўе, -я, мн. -і, -яў.

Тое, што і міжраддзе.

|| прым. міжрадко́вы, -ая, -ае.

міжраённы, -ая, -ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі.

Міжраённая сустрэча.

Міжраённая сувязь.

2. Агульны для некалькіх раёнаў.

М. піянерскі лагер.

міжрэ́берны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца паміж рэбрамі.

Міжрэберная мышца.

міжрэ́чча, -а, мн. -ы, -аў, н.

Мясцовасць, прастора паміж дзвюма або некалькімі рэкамі.

|| прым. міжрэ́чны, -ая, -ае.

мізансцэ́на, -ы, мн. -ы, -сцэ́н, ж.

Размяшчэнне дзеючых асоб і дэкарацый на сцэне ў розныя моманты выканання п’есы.

|| прым. мізансцэні́чны, -ая, -ае.