марафо́нскі спорт. марафо́нский;

○ м. бег — марафо́нский бег;

~кая дыста́нцыя — марафо́нская диста́нция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ласт м.

I (мера) ласт

II анат. ласт

III спорт. ласт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перама́х, -ху м., спорт. перема́х;

п. сагну́тай наго́й — перема́х со́гнутой ного́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сажо́нкі, -нак мн., спорт. сажёнки;

плыць на с. (~камі) — плыць сажёнками

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скіф I м., спорт. скиф

скіф II м. скиф; см. скі́фы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́дны I подво́дный;

~ная ло́дка — подво́дная ло́дка;

~ныя плы́ні — подво́дные тече́ния;

п. спорт — подво́дный спорт

падво́дны II (к падво́да) подво́дный;

○ ~ная паві́ннасць — ист. подво́дная пови́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узако́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узаконіць.

2. у знач. прым. Устаноўлены, вызначаны якім‑н. законам, пастановай. Я лаўлю [рыбу] ўзаконеным метадам, — сказаў Вярстоўскі. Гаўрылкін. Не любіў і не паважаў [Фокін] аўтарытэтаў, апрача свайго, а ўзаконеныя правілы і распараджэнні лічыў, што яны пісаліся не для яго. Машара. // Які стаў звычайным, перастаў хваляваць, звяртаць на сябе ўвагу. [Дзядзька Міша:] — Гэта не гульня, не спорт,.. а .. узаконенае калецтва! Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэмпіён, ‑а, м.

Званне пераможцы ў спартыўных спаборніцтвах, гульнях на першынство, а таксама асоба або каманда, удастоеныя такога звання. Чэмпіён свету. □ Павел любіў спорт. Але яшчэ больш любіў фізіку, а чэмпіёнам не зрабіўся толькі таму, што не хапіла часу для трэніровак. Шыцік. [Марына Паўлаўна:] — Ігар заняў першае месца па Саюзу па плаванню. Чэмпіён... Як я рада. Васілевіч.

•••

Абсалютны чэмпіён — спартсмен, які атрымаў найбольшую колькасць ачкоў у спаборніцтвах.

[Англ. — champion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sport

[spɔrt]

1.

n.

1) спорт -у m.

2) informal до́бры хло́пец

2.

v.i.

1) забаўля́цца, гуля́ць

2) папі́свацца, франці́ць

3.

adj.

спарты́ўны, спарто́вы

•

- Good sport!

- for sport

- in sport

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skiing [ˈski:ɪŋ] n. лы́жны спорт;

a skiing champion чэмпіён па лы́жным спо́рце;

a skiing suit лы́жны касцю́м;

a skiing relay лы́жная эстафе́та;

downhill skiing скарасны́ спуск;

cross-country skiing лы́жны крос;

hot-dog ski ing лы́жная акраба́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)