Verbum

вы́балбатаць, -бачу, -бачаш, -бача; -бачы; -батаны; зак. (разм.).

Расказаць пра тое, што неабходна было трымаць у сакрэце.

вы́дахнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; вы́дах, -хла; зак. (разм.).

Здохнуць, падохнуць; перавесціся (пра жывёлу).

вы́лінялы, -ая, -ае.

1. Які страціў першапачатковы колер.

Вылінялая майка.

2. Які скончыў ліняць (пра жывёл, птушак).

гарта́нны, -ая, -ае.

1. гл. гартань.

2. Пра гукі: раскацісты, гарлавы.

Гартанная мова.

|| наз. гарта́ннасць, -і, ж.

барбо́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вялікі дваровы сабака.

2. перан. Пра злога, грубага чалавека (лаянк.).

бурапе́ніць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ніць; незак.

У паэзіі: бурліць, кіпець (пра жыццё, дзейнасць).

аніво́дны, -ая, -ае (разм.).

Ні адзін, зусім ні адзін.

Я не чуў пра цябе аніводнага благога слова.

аблаву́хі, -ая, -ае.

1. З абвіслымі вушамі.

А. сабака.

2. перан. Нехлямяжы, няспрытны, някемлівы (пра чалавека; разм.).

пакра́паць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; зак.

Выпасці (пра дробны дождж).

Дождж пакрапаў і перастаў.

памарне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

Змарнець (пра многае, многіх).

Расліны без сонца памарнелі.