вы́карыстаць па ~нні — испо́льзовать по назначе́нию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
характары́стыкаж., в разн. знач. характери́стика;
х. эпо́хі — характери́стика эпо́хи;
х. з ме́сца рабо́ты — характери́стика с ме́ста рабо́ты;
х. турбі́ны — характери́стика турби́ны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
транзі́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які звязаны з транзітам, заснаваны на ім. Транзітны гандаль.// Які дазваляе транзіт. Транзітныя краіны. Транзітная віза.// Які ідзе транзітам да месца прызначэння. Транзітны вагон.// Які едзе да месца прызначэння з перасадкай у якім‑н. пункце (пра пасажыраў). Транзітны пасажыр.// Прызначаны для такіх пасажыраў. Транзітная зала. Транзітная каса.
2. Які ідзе да месца прызначэння без перагрузкі (пра грузы). У чыгуначных перавозках пераважнае месца займаюць транзітныя грузы.Лыч.
3. Непасрэдны, прамы, які мінае прамежкавыя інстанцыі. Транзітная дастаўка гародніны ад пастаўшчыкоў у магазіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сайт
(англ. site = месца)
месца ў сетцы Інтэрнэту, якое адводзіцца карыстальніку гэтай сеткі (асобе або ўстанове) для размяшчэння ў ім візуальнай інфармацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Абсмаліць (агнём) да канца ці да якога‑н. месца. Дасмаліць парсюка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вандро́ўніцтва, ‑а, н.
1. Падарожжа. Вандроўніцтва ў далёкія краіны.
2. Пастаянныя пераходы, пераезды з месца на месца; бадзянне. [Пракопа] не пакідала думка: знайсці сабе прыпынак на свеце, а на сваё вандроўніцтва ён глядзеў, як на часовую з’яву.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fishery
[ˈfɪʃəri]
n., pl. -eries
1) рыба́цтва n. (як заня́так: ло́ўля або́ гадо́ўля ры́бы), рыбны́ про́мысел
2) ры́бнае ме́сца; ме́сца, дзе гаду́юць ры́бу
3) дазво́л на ры́бную ло́ўлю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bekowisko
н.паляўн.
1. гон (аленяў);
2.месца гону (аленяў)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dzicz
1.зборн. дзікуны; варвары;
2. дзічына;
3. глухое месца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
скрана́ць, скрану́ць schíeben* vt, rücken vt, in Bewégung bríngen*;
скрана́ць з ме́сца vom Platz rücken, von der Stélle bríngen*;
яго́ не скране́ш з ме́сца man kriegt [bekómmt] ihn nicht von der Stélle
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)