Verbum

перасыпны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для перасыпкі чаго‑н. з аднаго месца ў другое.

перасячэ́нне, ‑я, н.

Месца, дзе перасякаецца, перакрыжоўваецца што‑н. Пункт перасячэння прамых ліній.

пераўладкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго.

Уладкаваць на новае месца, на іншую пасаду.

казнасхо́вішча, ‑а, н.

Уст. Месца для захавання казны (у 3 знач.). Архіепіскапскае казнасховішча.

адгі́н, ‑у, м.

Разм. Месца, па якім што‑н. адагнута. Зламацца на адгіне.

увагну́тасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць увагнутага (у 2 знач.).

2. Увагнутае месца, угін.

харчпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Харчовы пункт — месца выдачы ваеннаслужачым харчоў па атэстатах.

эксгума́цыя, ‑і, ж.

Спец. Даставанне трупа з месца пахавання для судова-медыцынскага даследавання.

[Лац. exhumatio ад ex — з і humus — зямля.]