шампа́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з прыгатаваннем шампанскага. Шампанскія сарты вінаграду. // Прызначаны для шампанскага.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных пазваў. Шампанскае жыта. Шампанскі ранет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электраліты́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з прымяненнем электролізу. Электралітычнае храміраванне інструмента. // Прызначаны для электролізу. Электралітычная ванна. // Які атрымліваецца ў выніку электролізу. Электралітычнае жалеза. Электралітычны цынк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электратэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з выкарыстаннем электратэхнікі. Электратэхнічнае абсталяванне. Электратэхнічныя прыборы. // Які мае адносіны да вывучэння электратэхнікі. Электратэхнічны інстытут. // Які прымяняецца ў электратэхніцы. Электратэхнічны лак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дуры́ць ’дурыць’. Рус. дури́ть, укр. дури́ти, польск. durzyć ’дурыць’, серб.-харв. ду́рити се ’злавацца’ і г. д. (агляд форм у Трубачова, Эт. сл., 5, 161). Прасл. *duriti (sę) — каузатыўны дзеяслоў, звязаны з *dur‑ (гл. дурны́).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ра́нчык, рэдчык ’бінт, павязка’ (Мат. Гом.). Імаверна, вытворнае ад рана 1 (гл.), як ’тое, што прыкладаецца да раны’. Варыянт рэдчык (гл. рэдчык 1), звязаны, відавочна, з рэдкай структурай тканіны, што выкарыстоўваецца для перавязкі. Народная назва.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ге́ндэрны
(ад англ. gender = род, пол)
звязаны з адрозненнямі людзей па полу (напр. г-ая лінгвістыка).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пенітэнцыя́рны
(фр. pénitentiaire, ад с.-лац. poenitentiarius = папраўчы)
юр. звязаны з асабліва жорсткімі формамі крымінальнага пакарання.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
цыркуля́рны
(лац. circularis = кругавы)
кругавы, звязаны з рухам па крузе (напр. ц. душ, ц-ая піла).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
младаграматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з напрамкам у параўнальна-гістарычным мовазнаўстве апошняй чвэрці 19 ст., які выходзіў з суб’ектыўна-ідэалістычнага азначэння мовы як зменлівай псіхафізічнай дзейснасці індывіда.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валацу́жны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Уласцівы валацугу (‑зе); звязаны з валацужніцтвам; бадзяжны. Думкі аб Радзіме, аб сваім валацужным жыцці, аб сыне не пакідалі.. [Андрэя Пятровіча] ні на хвіліну. Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)