kielich

м.

1. бакал, келіх, чара, чаша;

kielich mszalny — чара;

wznieść kielich — падняць бакал;

kielich goryczy перан. чара горычы;

2. бат. чашачка, падвяночак;

działka ~a — чашалісцік; падвяночкавы лісток

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaboleć

zabol|eć

зак.

1. забалець, разбалецца;

~ała mnie głowa — у мяне забалела галава;

2. перан. прычыніць боль; засмуціць; закрануць;

~ały mnie jego słowa — яго словы закранулі мяне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamącić

зак.

1. замуціць; закаламуціць; ускаламуціць;

zamącić wodę — замуціць ваду;

2. перан. парушыць; азмрочыць;

zamącić spokój — парушыць спакой;

zamącić nastrój — азмрочыць настрой;

zamącić komu głowę — затлуміць каму галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyćmić

przyćmi|ć

зак.

1. зацямніць, зацьміць;

~ć światło lampy — зацямніць святло лямпы;

2. перан. зацьміць, прыглушыць; перавысіць;

ten czyn ~ł jego sławę — гэты ўчынак прыглушыў яго славу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wahanie

wahani|e

н.

1. хістанне;

~a temperatury — хістанні тэмпературы;

2. перан. ваганне, нерашучасць;

bez ~a — без вагання, не вагаючыся, рашуча;

z ~em w głosie — нерашучым (няўпэўненым) голасам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drapać się

drap|ać się

незак.

1. скрэбціся, драпацца;

2. чухацца;

pies ~ie się — сабака чухаецца;

drapać się w głowie прам., перан. чухаць патыліцу;

3. лезці; караскацца; прадзірацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fruwać

fruwa|ć

незак.

1. лётаць, пырхаць;

wróbel ~ł z gałązki na gałązkę — верабей пералятаў з галінкі на галінку;

2. перан. лётаць; бегаць;

3. лунаць; калыхацца (ад ветру)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арты́ст

(фр. artiste, ад лац. ars, artis = мастацтва)

1) прафесійны выканаўца ў галіне сцэнічнага мастацтва, цырка, кіно (акцёр, спявак, музыкант і інш.);

2) перан. вялікі ўмелец, віртуоз у якой-н. справе.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

езуі́т

(с.-лац. jesuita, ад лац. Jesus = Ісус)

1) член манаскага каталіцкага ордэна «Таварыства Ісуса», заснаванага ў 1534 г. для барацьбы з Рэфармацыяй і абароны папства;

2) перан. хітры, крывадушны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ілю́зія

(фр. illusion, ад лац. illusio = падман)

1) скажонае ўспрыманне рэчаіснасці, прыняцце ўяўнага за сапраўднае (напр. і. цішыні, зрокавая і.);

2) перан. надзея, якой не суджана збыцца (напр. цешыць сябе ілюзіямі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)