Verbum

паддзяўбці́, ‑дзяўбу, ‑дзяўбеш, ‑дзяўбе; ‑дзяўбём, ‑дзеўбяце, ‑дзяўбуць; пр. паддзёўб, ‑дзяўбла, ‑ло; заг. паддзяўбі; зак., каго-што.

Прадзяўбці, выдзеўбці трохі, дадаткова. Паддзяўбці сякерай лёд.

паднача́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Зрабіць падуладным; падпарадкаваць. [Ермакоў], хоць і быў упарты і самалюбівы, умеў аднак падначаліць свае жаданні развагам. Мележ.

падрадзі́ць, ‑раджу, ‑радзіш, ‑радзіць; зак., каго-што.

Наняць, абавязаўшы выканаць што‑н. на пэўных умовах. Падрадзіць майстроў на часовую работу. Падрадзіць будаўнічую брыгаду.

падтыкну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Разм. Указаць на каго‑н. з мэтай даносу. [Цётка Ганна:] — Відаць, падтыкнуў нехта — чые [мужчыны] падаліся ў лес. Грахоўскі.

пажані́ць, ‑жаню, ‑жэніш, ‑жэніць; зак., каго з кім і без дап.

1. Злучыць шлюбам мужчыну і жанчыну.

2. Ажаніць усіх, многіх. Пажаніць сыноў.

крэдытава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак. і незак.

1. Узяць (браць) у каго‑н. у доўг, у крэдыт.

2. толькі незак. Зал. да крэдытаваць.

прасмяя́ць, ‑смяю, ‑смяеш, ‑смяе; ‑смяём, ‑смеяце; зак., каго-што.

Учыніць насмешку над кім‑, чым‑н.; абсмяяць. Майго сына .. прасмяялі, нейкія кепікі строяць. Дубоўка.

прастрэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Страляючы, прабіць наскрозь. — Другому [дыверсанту] пагранічнік прастрэліў руку, каб выбіць зброю, бо ён забіў бы Моначы. Прокша.

пазаціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Заперці, выцерці ўсё, многае. Лазаціраць надпісы. Пазаціраць сляды на падлозе.

2. Сціснуць, заціснуць усіх, многіх.

паклеймава́ць, ‑кляймую, ‑кляймуеш, ‑кляймуе; зак., каго-што.

1. Пазначыць клеймамі. Паклеймаваць коней. Паклеймаваць швейныя вырабы.

2. Клеймаваць некаторы час. Гадзіну паклеймаваў і кінуў.