зюйд-о́ст мор., метеор. зюйд-о́ст, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

киль мор. и пр. кіль, род. кі́ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

секста́нт ав., мор. и пр. секста́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тир​II (смазка) мор. цір, род. ці́ру м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тра́вленный​II прич., мор. тра́ўлены; см. трави́ть​IV.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

туз​II мор., спорт. туз, род. ту́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

фла́гманский мор., ав. фла́гманскі;

фла́гманский кора́бль фла́гманскі карабе́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

эска́дренный воен., мор. эска́драны;

эска́дренный миноно́сец эска́драны мінано́сец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мо́рак, ‑у, м.

1. Разм. Змрок, цемра. Цямнелася. Моракі клаліся на пыльны брук, на гароды, хавалі далёкія гумны. Пташнікаў. Напружыўшы зрок, Максім разабраў у мораку ледзь прыкметы чалавечы прывід. Машара. // перан. Цемрашальства, дурман. Рэлігійны морак. // перан. Пра што‑н. невядомае, загадкавае. Дзьме холадам ад старажытнага муру, Жыццё тут знямела, захутана ў морак... Тарас.

2. Абл. Мор; пошасць. Пастукалася ў сенцы Палажка — ні гу-гу. Як морак па сядзібе прайшоў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біза́нь-ва́нты (ед. бізань-вант м.) мор. биза́нь-ва́нты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)