кавелі́н

[ад іт. W. Covelli = прозвішча іт. хіміка (1790—1825)]

мінерал класа сульфідаў сіняга колеру; медная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кераргіры́т

(ад гр. keras = рог + argyros = серабро)

мінерал класа самародных металаў бурага, жаўтаватага, зеленаватага колеру; руда серабра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лімані́т

(ням. Limonit, ад гр. leimon = луг, балота)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў гідравокіслаў цёмна-бурага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мангані́т

(ад лац. manganum = марганец)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага або цёмна-бурага колеру; руда марганцу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірахло́р

(ад піра- + хлор)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў бурага, жаўтавата-зялёнага колеру; сыравіна для атрымання ніобію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прусты́т

[ад фр. J. Proust = прозвішча фр. хіміка (1754—1826)]

мінерал класа сульфасолей чырвонага колеру; сярэбраная руда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радані́т

(ад гр. rhodon = ружа)

мінерал класа сілікатаў ружовага, часам ружова-шэрага колеру; выкарыстоўваецца як вырабны камень.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сердалі́к

(ад гр. sardion)

мінерал класа сілікатаў, разнавіднасць халцэдону, каштоўны камень бледна-ружовага, чырвонага ці аранжавага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стані́н

(ад лац. stannum = волава)

мінерал класа сульфідаў сталёва-шэрага колеру з аліўкава-зялёным адценнем; руда волава.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сфалеры́т

(ад гр. sphaleros = зманлівы)

мінерал класа сульфідаў карычневага або чорнага колеру з алмазным бляскам; руда цынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)