экзатэрмі́чны
(ад экза- + тэрмічны)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экзатэрмі́чны
(ад экза- + тэрмічны)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
недапасава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якім няма стройнасці, адзінства.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
політэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
1.
2. Які мае адносіны да політэхнізму, заснаваны на політэхнізме.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакафа́рбавы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для вырабу лакаў і фарбаў,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лікёрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лікёру,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злоўжыва́нне, ‑я,
1.
2. Учынак,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зніжа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для паніжэння напружання току.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сты́кавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стыку (у 1 знач.), знаходзіцца на стыку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлеаўтаматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэлеаўтаматыкі,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чацвярці́чны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)