бекерэ́ль

[фр. A. Becquerel = прозвішча фр. фізіка (1852—1908)]

адзінка актыўнасці нукліда ў радыеактыўнай крыніцы; у Міжнароднай сістэме адзінак (СІ) роўная актыўнасці нукліда, пры якой за lc адбываецца адзін акт радыеактыўнага распаду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бурла́к

(рус. бурлак)

наёмны рабочы, які даўней уваходзіў у арцель, што перамяшчала рачныя судны ўручную пры дапамозе канатаў і вёслаў; у 17—19 ст. бурлацтва на Беларусі было самастойным і адыходным промыслам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гетэраго́нія

(ад гетэра- + -гонія)

адна з формаў чаргавання пакаленняў у беспазваночных жывёл, пры якой раздзельнаполыя пакаленні змяняюцца гермафрадытамі або на змену пакаленням з апладнёных яец прыходзяць пакаленні, што развіваюцца з неапладнёных яец.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грам

(фр. gramme, ад лац. gramma < гр. gramma = дробная мера вагі)

асноўная мера масы ў СГС сістэме адзінак, роўная тысячнай долі кілаграма, або вазе 1 см​3 вады пры тэмпературы 4°С.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

драба́нт

(польск. drabant, ад ням. Drabant)

1) целаахоўнік пры знатнай асобе ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім княстве Літоўскім;

2) салдат кавалергардскай роты ў арміі Пятра I;

3) афіцэрскі дзяншчык у казацкіх войсках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыско́нт

(англ. discount)

1) крэдытная аперацыя куплі банкам вэксаляў да заканчэння іх тэрміну, а таксама працэнт, які ўтрымліваюць пры гэтай аперацыі;

2) скідка з цаны тавару, валюты ў біржавых і валютных здзелках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыферэнцыя́л

(ад лац. differentia = розніца, адрозненне)

1) мат. адвольнае прырашчэнне незалежнай пераменнай велічыні;

2) тэх. зубчасты механізм, пры дапамозе якога перадаецца рух ад аднаго вала двум валам, што верцяцца з рознай хуткасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыхатамі́я

(гр. dichotomia)

1) дзяленне цэлага на дзве часткі, потым кожнай часткі зноў на дзве і г. д. (параўн. трыхатамія);

2) тып разгалінавання раслін, пры якім кожная галінка дзеліцца на дзве новыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантаміна́цыя

(лац. contaminatio = сутыкненне, змешванне)

1) змешванне дзвюх або некалькіх з’яў, падзей пры іх апісанні;

2) утварэнне новага слова або словазлучэння шляхам аб’яднання двух блізкіх па значэнні ці гучанні слоў або выразаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ландра́т

(ням. Landrat)

1) орган кіравання ў некаторых кантонах Швейцарыі;

2) выбарная асоба, якая ўзначальвае раённы орган мясцовага кіравання ў Германіі;

3) член дваранскай калегіі пры губернатары ў Расіі 18—19 ст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)