Verbum

паддзява́ць

1. (падчапіць) áufgabeln vt;

2. перан. разм. (каго-н.) áufziehen* vt, hänseln vt;

3. разм. (апрануць) únterzíehen* vt

паўнамо́цтва н. Vóllmacht f -, -en;

даць паўнамо́цтва Vóllmacht gében*;

надзялі́ць шыро́кімі паўнамо́цтвамі mit wéitgehenden Vóllmachten áusstatten (каго-н. A)

перакалаці́ць разм.

1. (перабіць) álles zerbréchen* [zerschlágen*];

2. (шмат каго пабіць) víele [méhrere] verprügeln;

3. (дрэвы ў садзе) ábschütteln vt

перакупля́ць

1. камерц. (каб перапрадаць) (zum Wéiterverkauf) áufkaufen vt;

2. разм. (перабіць у каго-н.) vor der Náse wégkaufen [wégschnappen]

по́зірк м. Blick m -(e)s, -e;

кі́нуць по́зірк éinen Blick wérfen* (на каго-н., што-н. auf A)

сердава́ць разм. (на каго-н, што-н.) sich ärgern (über A), böse sein (D, auf A), zürnen (D) vi

стрэ́ліць schíeßen* vi (у каго-н., што-н. auf A); éinen Schuss ábgeben*;

стрэ́ліць са стрэ́льбы ein Gewéhr ábfeuem

абіва́ць гл. абабіваць, абабіць;

◊

абіва́ць паро́гі ў каго-н. j-m die Tür éinrennen*, j-m mit Bítten bestürmen [belästigen]

закрыча́ць ánfangen* zu schréien; áufschreien* vi (ускрыкнуць);

закрыча́ць на каго-н. j-n ánschreien* [ánfahren*]; j-n ánbrüllen (разм.)

запэ́ўніваць, запэ́ўніць (у чым-н.) versíchern vt, betéuern vt (каго-н.); überzéugen vt (упэўніць – у чым-н. von D)