суда́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Судана, суданцаў, які належыць, уласцівы ім. Суданскія негры. Суданскія мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суразме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які адпавядае чаму‑н. па велічыні, памерах. // Які мае правільныя суадносіны памераў, частак; прапарцыянальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траўматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які ўяўляецца траўмай. Траўматычнае пашкоджанне. // Выкліканы траўмай, які ўзнікае ў выніку траўмы. Траўматычны шок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́нгавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тунга. Тунгавае лісце. // Які здабываецца з насення тунга. Тунгавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туні́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Туніса, тунісцаў, які належыць, уласцівы ім. Туніская культура. Туніскі дыялект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыбе́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Тыбета, тыбетцаў, які належыць, уласцівы ім. Тыбецкая мова. Тыбецкая архітэктура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узро́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пэўнага ўзросту; які вызначаецца па ўзросту. Узроставыя групы. Узроставыя змены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасфа́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да фасфату; які мае ў сваім складзе фасфат. Фасфатныя ўгнаенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінікі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фінікіі, фінікійцаў, які належыць, уласцівы ім. Фінікійская мова. Фінікійскі алфавіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флама́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Фламандыі, фламандцаў, які належыць, уласцівы ім. Фламандская мова. Фламандскае мастацтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)