васкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад васкаваць.

2. у знач. прым. Нацёрты або насычаны воскам. Васкаваная падлога. Васкаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камплектава́цца, ‑туецца; незак.

1. Набірацца ў камплект; дапаўняцца да камплекту. Народныя дружыны камплектуюцца з лепшых прадстаўнікоў моладзі.

2. Зал. да камплектаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад гравіраваць.

2. у знач. прым. З разнымі ўзорамі, надпісамі. Гравіраваныя вырабы. Гравіраваная ваза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гранулява́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад грануляваць.

2. у знач. прым. Які мае форму зярнят, невялічкіх камячкоў. Грануляваныя ўгнаенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заўважа́цца, ‑аецца; незак.

1. Назірацца, адчувацца. За Толікам даўно ўжо заўважаўся той грэх, што называецца маною. Ляўданскі.

2. Зал. да заўважаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асно́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. на чым. Тое, што і грунтавацца. Разважанне асноўвалася на вядомых Чыкілевічу выпадках. Колас.

2. Зал. да асноўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́лаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад балаваць (у 1 знач.).

2. у знач. прым. Распешчаны, сапсаваны празмернай увагай, патураннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блакірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад блакіраваць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў блакадзе, ахоплены блакадай. Блакіраваны горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́едзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выесці.

2. у знач. прым. Пусты, апарожнены.

•••

Не варты выедзенага яйца гл. варты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ключаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выключыць.

2. у знач. наз. вы́ключаны, ‑ага, м. Той, каго выключылі адкуль‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)