перасе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад перасячы.
2. у знач. прым. Няроўны, з узгоркамі, ярамі. Перасечаная мясцовасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)