расці́ць, рашчу́, ро́сціш, ро́сціць; ро́сцім, ро́сціце, ро́сцяць; незак.
1. што. Забяспечваць рост, развіццё (раслін); вырошчваць.
Р. сад.
2. каго. Гадаваць, выхоўваць.
Р дзяцей.
3. Садзейнічаць развіццю каго-, чаго-н.
Р. кадры.
4. што. Прарошчваць на солад.
Р. ячмень.
|| наз. рашчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ветэра́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Стары, бывалы воін.
В.
Грамадзянскай вайны.
2. перан., чаго. Стары, заслужаны працаўнік, дзеяч у якой-н. галіне.
В. працы.
В. навукі.
|| ж. ветэра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак (разм.).
|| прым. ветэра́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вужа́ка, -і, ДМ -жа́цы, мн. -і, -жа́к, ж.
1. Агульная назва паўзуноў з доўгім гнуткім целам без ног; змяя (разм.).
Віцца вужакай (таксама перан.: падлізвацца, падлашчвацца, дабіваючыся чаго-н.).
2. перан. Пра ліхога, каварнага чалавека.
|| прым. вужа́чы, -ая, -ае.
Вужачая скура.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́варыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.
1. Здабыць што-н. пры дапамозе кіпячэння, выварвання.
В. соль з марской вады.
2. Варкай давесці да патрэбнай ступені гатоўнасці або пераварыць (у 2 знач.).
В. мяса.
3. Кіпячэннем ачысціць ад чаго-н.
В. бялізну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́рубіць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.
1. Зрубіць, пабудаваць што-н.
Чаго і з сцяны не вырубіш? (загадка).
2. Здабыць руду, вугаль.
Вырубіў 102 тоны вугалю.
|| незак. выруба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вы́рубка, -і, ДМ -бцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праду́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.
1. Прадмет як вынік чалавечай працы (апрацоўкі, перапрацоўкі, даследавання і пад.).
П. абмену.
Манаграфія — п. шматгадовай працы.
Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.
2. перан. Вынік, гістарычнае параджэнне чаго-н. (кніжн.).
Мова — п. гістарычнага развіцця грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прасло́йка, -і, ДМ -йцы, ж.
1. гл. праслаіць.
2. мн. -і, -ло́ек. Тонкі слой, палоска паміж слаямі чаго-н.
Праслойкі іншага колеру ў белым мармуры.
3. мн. -і, -ло́ек, перан. Грамадская група, частка грамадства, арганізацыі, якая вызначаецца якімі-н. асаблівасцямі.
Сацыяльная п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыбо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Набор прылад для чаго-н.
Чарнільны п.
Чайны п.
2. Прыстасаванне, спецыяльнае ўстройства, апарат для выканання якой-н. работы, рэгулявання, кантролю і пад.
Вымяральны п.
Награвальныя прыборы.
|| прым. прыбо́рны, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыстраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што.
Пробнымі стрэламі вызначыць правільны прыцэл чаго-н.
П. гармату.
|| незак. прыстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. прыстрэ́лка, -і, ДМ -лцы, ж.; прым. прыстрэ́лачны, -ая, -ае (спец.) і прыстрэ́льны, -ая, -ае (спец.).
Прыстрэлачная шрапнель.
Прыстрэльны агонь.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прысы́паць, -плю, -плеш, -пле; -сы́п; -паны; зак.
1. што і чаго. Насыпаючы, дадаць.
П. зерня.
2. што і чым. Пасыпаць тонкім слоем.
П. папрэлыя месцы стрэптацыдам.
|| незак. прысыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. прысыпа́нне, -я, н. і прысы́пка, -і, ДМ -пцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)