Verbum

паро́дыя

(гр. parodia = спевы навыварат)

1) твор, сатырычна або камічна падроблены пад іншы твор; жанр сатырычнай літаратуры, заснаваны на камічным перайманні стылю асобнага твора ці пісьменніка;

2) перан. няўдалае, чыста знешняе перайманне чаго-н., скажонае падабенства да чаго-н.

экзэмпля́р

(лац. exemplar = узор)

1) асобны прадмет з шэрагу аднародных прадметаў, асобная адзінка чаго-н. (напр. э. кнігі);

2) асобны прадстаўнік якой-н. пароды, віду, разнавіднасці (пра жывёл і раслін);

3) перан. асоба, якая вызначаецца незвычайнымі або адмоўнымі ўласцівасцямі.

эмпірэ́й

(ад гр. empyros = вогненны)

1) паводле ўяўлення старажытных грэкаў і ранніх хрысціян, самая высокая частка неба, напоўненая агнём і святлом, дзе жывуць багі, святыя;

2) перан. сфера мар, летуценнасці;

лунаць у эмпірэях — аддавацца далёкім ад жыцця марам, летуценням.

апеты́т

(лац. appetitus = жаданне)

1) жаданне есці;

2) перан. жаданне наогул, імкненне да чаго-н. (напр. уласніцкі а.).

аўтаматы́чны

(фр. automatique, ад гр. automatos = самарухомы)

1) які дзейнічае без непасрэднага ўдзелу чалавека;

2) перан. міжвольны, машынальны.

вар’я́т

(польск. wariat, ад лац. variatus = зменены)

1) псіхічна хворы чалавек;

2) перан. той, хто дзейнічае безразважна; дзівак.

дыяло́г

(гр. dialogos)

1) размова паміж дзвюма або некалькімі асобамі;

2) перан. перагаворы, абмен меркаваннямі (напр. у палітыцы).

крах

(ням. Krach)

1) банкруцтва, разарэнне (напр. біржавы к.);

2) перан. поўны правал, няўдача (напр. к. знешняй палітыкі).

мусі́раваць

(фр. mousser = пеніцца)

1) узбіваць пену;

2) перан. перавялічваць значэнне чаго-н. (напр. м. асцярогу, м. чуткі).

рэкардсме́н

(англ. recordsman)

1) спартсмен, які ўстанавіў рэкорд;

2) перан. чалавек, які дасягнуў найбольшых поспехаў у чым-н.