адва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што і чаго.

Аддзяліўшы, узважыць частку чаго-н.

А. кілаграм цукру.

|| незак. адва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спі́ткі, -аў (разм.).

Недапітыя рэшткі чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наміна́цыя

(лац. nominatio)

называнне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Адна́дзіць ’адвучыць ад чаго-небудзь дрэннага’ (БРС, Бір. дыс.). Гл. надзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ку́рштаць ’цягнуць, выцягваць (з чаго-небудзь)’ (Федар. Рук.). Параўн. курстацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стура́ць ‘дабівацца, дасягаць чаго-небудзь’ (Сцяшк. Сл.). Відаць, дэфармаванае скураць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па́че уст. больш;

◊

тем па́че тым бо́льш;

па́че ча́яния чаго́ до́брага, ра́птам, неспадзе́ўкі, неспадзява́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обращённость накірава́насць, -ці ж.;

обращённость к кому́-, чему́-л. накірава́насць да каго́-, чаго́-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опере́ть сов.

1. абапе́рці, апе́рці (на што); прыпе́рці (да чаго);

2. перен. аснава́ць, угрунтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опира́ть несов.

1. абапіра́ць, апіра́ць (на што); прыпіра́ць (да чаго);

2. перен. асно́ўваць, угрунто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)