лікёрны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лікёру, звязаны з яго вытворчасцю, продажам. Лікёрныя прадпрыемствы. // Прыгатаваны з лікёрам. Лікёрная начынка. // Прызначаны для лікёру. Лікёрныя чаркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недапасава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, у якім няма стройнасці, адзінства. Недапасаваныя рухі гімнастак.
2. Спец. У граматыцы — які не звязаны граматычнай сувяззю дапасавання. Недапасаванае азначэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
політэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з вывучэннем і прымяненнем розных галін тэхнікі. Політэхнічны інстытут.
2. Які мае адносіны да політэхнізму, заснаваны на політэхнізме. Політэхнічнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сты́кавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да стыку (у 1 знач.), знаходзіцца на стыку. Стыкавае шво.
2. Спец. Які звязаны са стыкаваннем. Стыкавая зварка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэлеаўтаматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэлеаўтаматыкі, звязаны з тэлеаўтаматыкай. Хутка ў сталіцы нашай Радзімы будзе ўстаноўлена адзіная сістэма тэлеаўтаматычнага рэгулявання вулічнага руху. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чацвярці́чны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з геалагічным перыядам ці сістэмай, якая складае другую частку кайназойскай эры. [Чарнавус:] Сляды яго [чалавека] мы знаходзім толькі ў пачатку чацвярцічнага перыяду. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шампа́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з прыгатаваннем шампанскага. Шампанскія сарты вінаграду. // Прызначаны для шампанскага.
2. Як састаўная частка некаторых батанічных пазваў. Шампанскае жыта. Шампанскі ранет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электраліты́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Звязаны з прымяненнем электролізу. Электралітычнае храміраванне інструмента. // Прызначаны для электролізу. Электралітычная ванна. // Які атрымліваецца ў выніку электролізу. Электралітычнае жалеза. Электралітычны цынк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электратэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з выкарыстаннем электратэхнікі. Электратэхнічнае абсталяванне. Электратэхнічныя прыборы. // Які мае адносіны да вывучэння электратэхнікі. Электратэхнічны інстытут. // Які прымяняецца ў электратэхніцы. Электратэхнічны лак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Дуры́ць ’дурыць’. Рус. дури́ть, укр. дури́ти, польск. durzyć ’дурыць’, серб.-харв. ду́рити се ’злавацца’ і г. д. (агляд форм у Трубачова, Эт. сл., 5, 161). Прасл. *duriti (sę) — каузатыўны дзеяслоў, звязаны з *dur‑ (гл. дурны́).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)