адчу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., што.

1. Пазнаць органамі пачуццяў; пачуць. З вінтоўкаю кінуўся Палазок на афіцэра, але ў гэты ж момант адчуў гарачы боль у левым плячы. Колас. Метраў за трыста ад берага хлопцы адчулі пад нагамі зямлю. Маўр.

2. Зведаць, перажыць што‑н. Васіль зразумеў, што пытанне непрыемна кальнула дзеда, і адчуў сябе ніякавата, пачырванеў. Кулакоўскі. // Усвядоміць, зразумець. Аляксей паглядзеў у сінія Юльчыны вочы і раптам адчуў, што, вядома, Юлька вернецца. Даніленка. У першыя дні.. [Раман] адчуў сябе шчаслівым. Цешча і жонка чым маглі дагаджалі яму. Чарнышэвіч.

•••

Адчуць глебу пад нагамі — знайсці, адчуць чыю‑н. падтрымку.

Даць сябе адчуць гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

answerable [ˈɑ:nsərəbl] adj. (to, for)

1. адка́зны (за);

I am answerable for his safety. Я нясу адказнасць за яго бяспеку.

2. на які́ можна даць адка́з;

His arguments are not answerable. На яго аргументы нельга адказаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

consent​1 [kənˈsent] n.

1. (to) зго́да;

give one’s consent to smth. даць зго́ду на што-н.;

tacit consent маўклі́вая зго́да;

Silence gives consent. Маўчанне – знак згоды.

2. дазво́л;

the age of consent law даро́сласць, паўнале́цце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Праве́ц, праўцак у выразах: стаяць праўцом ’стаяць прама’ (стаўб., Нар. сл.), стаяць праўцака ’не даваць магчымасці паварушыцца’ (калінк., З нар. сл.), на праўцака браць ’аб стане непрытомнасці’ (Ян.), праўцаком ’дыбам’ (гом., Нар. словатв.), правцёвый ’той, які стаіць старчаком’ (брэсц., З нар. сл.). Укр. правцем поставити ’выпраміць (руку, ногу), не даць сагнуцца’. Да правы ў значэнні ’роўны, прамы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lejce

мн.

1. лейцы, ляйчына;

2. павады;

puścić lejce wyobraźni — даць волю фантазіі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

buziak

м.

1. тварык; мордачка;

2. пацалунак; буся;

dać ~a — пацалаваць; даць бусю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dmuchnąć

зак.

1. дзьмухнуць;

2. разм. уцячы; даць драла;

3. разм. сцягнуць; свіснуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pfand

n -(e)s, Pfänder

1) зало́г

etw. als [zum] ~ gében* — даць што-н. у я́касці зало́гу, залажы́ць што-н.

etw. gégen ~ léihen* — даць што-н. пад зало́г

2) фант

Pfänder spíelen — гуля́ць у фа́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pulchrum esi praestare cuncta, nil exigere

Цудоўна ўсё даваць і нічога не патрабаваць узамен.

Прекрасно всё давать и ничего не требовать взамен.

бел. Хто дае, той сам мае. Лепей людзям даць, чым самому прасіць.

рус. Лучше дать, нежели взять. Дай Бог подать, не дай Бог просить. Приведи Бог подать, не приведи Бог принять. Лучше подать через порог, чем стоять у порога.

фр. Il y a plus de bonheur à donner qu’à recevoir (Больше счастья, когда даёшь, чем когда получаешь). La main qui donne est au-dessus de celle, qui reçoit (Рука, которая даёт, выше той, которая получает/принимает).

англ. Give and take (Кто даёт, тот и получает).

нем. Geben ist seliger denn Nehmen (Давать ‒ душевнее, чем брать).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

забіва́ць​I

1. töten vt, úmbringen* vt, ermórden vt;

2. (папа даць – пра ваду, пыл, снег) gelángen vi (s), hinéinkommen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)