Ábwandlung, Ábwandelung

f -, -en

1) варыццыя, змяне́нне

2) грам. спражэ́нне, склане́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акалі́чнасць ж.

1. обстоя́тельство ср., околи́чность;

~ці спра́вы невядо́мы — обстоя́тельства де́ла неизве́стны;

жыццёвыя ~ці — жи́зненные обстоя́тельства;

2. грам. обстоя́тельство ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабо́чны

1. посторо́нний;

2. (не главный) побо́чный, сторо́нний;

~ныя акалі́чнасці — побо́чные обстоя́тельства;

3. побо́чный, внебра́чный;

○ ~нае сло́ва — грам. вво́дное сло́во

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мужчы́нскі мужско́й;

м. го́лас — мужско́й го́лос;

~кая рабо́та — мужска́я рабо́та;

○ м. род — грам. мужско́й род;

~кая ры́фма — лит. мужска́я ри́фма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́касны в разн. знач. ка́чественный;

~ныя адро́зненні — ка́чественные разли́чия;

я. ана́ліз — хим. ка́чественный ана́лиз;

○ я. прыме́тнік — грам. ка́чественное и́мя прилага́тельное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скланя́ць

1. грам dekliníeren vt;

2. разм (каго-н) über j-n schlecht réden, jémandes Námen oft erwähnen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ка ’кажа’ (Кліх, Рам., Сержп., Федар., 1, Янк. 1, Янк. 2, Сержп. Грам.). Паводле Карскага, 1, 267, ка < кажа, як мо < можа, у выніку рэдукцыі слова, якое часта ўжываецца ў апавядальнай мове. Параўн. іншы прыклад алеграформы казаць: балг. дыял. каам казу(в)ам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Калы́шка ’калыска’ (Сержп., Сержп. Грам., Сцяц. Афікс. наз., Янк. 2). Паралелі ў рус. смал., валаг., кур. і інш. гаворках колышка ’дзіцячая калыска, люлька’, ярасл. ’плецены кош’ і інш. Лінгвагеаграфія дазваляе кваліфікаваць разглядаемае слова як бел.-рус. ізалексу; этымалагічна — дэрыват ад колыхати (гл. калыхаць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ку́мкаць ’квакаць (пра жаб)’ (Сл. паўн.-зах., Мат. Гом., Ян., ТС, Сержп. Грам., Сцяшк., Клім., Гарэц., Янк. II, ДАБМ). Укр. кумкати ’тс’, польск. kumkać, kumać, чэш. kunkati, н.-луж. kunkaś, в.-луж. kunkać ’тс’. Параўн. літ. kumúoti ’тс’. Гукапераймальнае (да кум‑кум).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oboczny

oboczn|y

1. сумежны;

2. грам. паралельны;

formy ~e — паралельныя формы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)