племя ў Стараж. Грэцыі, якое складалася з трох фратрый, пазней тэрытарыяльная адзінка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
цэнта́л
(англ. cental, ад лац. centum = сто)
адзінка вагі ў англійскай сістэме мер, роўная 100 фунтам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эйнштэ́йн
[ням А. Einstein = прозвішча ням. фізіка (1879—1955)]
спецыяльная адзінка энергіі, якая прымяняецца ў фотахіміі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Нага́та ’старажытная грашовая адзінка’ (Рабцэвіч), параўн. ст.-бел. у Летапісе Аўрамкі XV ст.: по двѣ нагатѣ (Карскі 2-3, 106), ст.-рус.ногата. Выводзяць з кыпч.тур.nakt ’наяўныя грошы’, крым.-тат.naxt ад араб.naḳd ’дробныя грошы’; аднак не выключана і мясцовае ўтварэнне ад мяркуемага *нагата ’сабаліная шкурка з чатырма нагамі’ вытворнага ад нага́, параўн. бел.нога́ты ’з доўгімі нагамі’ (ТС), што характэрна для ўсх.-слав. назваў грошай; гл. Кіпарскі, ВЯ, 1956, № 5, 135; Фасмер, 3, 79.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэдзь1 ’столка’ (ТСБМ, Жд. 3, Мат. Гом., Ян., Янк. Мат., Сл. ПЗБ), ’раз; чарга; адзінка вымярэння; столка’ (Байк. і Некр., Касп., Нас.), рэ́дка, рэ́дачка ’тс’ (Юрч. СНЛ), радзь ’столка’ (докш., Сл. ПЗБ). З пераасэнсаваннем кораня пад уплывам народнай этымалогіі з польск.ryza, reza ’стос (паперы)’ < ням.Ries ’тс’.
Рэдзь2, рэць, ’рыбалоўная сетка з рэдкага палатна’ (віц., калін., ЛА, 1; ашм., Сл. ПЗБ; ТС), ’знешнія сценкі рыбалоўнай сеткі’ (Жыв. НС, З нар. сл.). Бязафікснае ўтварэнне ад рэдкі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Гульдэн (граш. адзінка герм. дзяржаў 14—16 ст.) 4/81, 310; 6/614; 10/608
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
pound
I[paʊnd]
n., pl. pounds or (esp.coll.) pound
1) фунт -а m. (адзі́нка вагі́)
2) фунт -а m. (грашо́вая адзі́нка)
II[paʊnd]1.
v.
1) мо́цна сту́кацца, калаці́ць (напр. у дзьве́ры)
2) калаці́цца (пра сэ́рца)
3) таўчы́(на мя́згу ці парашо́к)
4) ця́жка ісьці́; бе́гчы, тупаце́ць
2.
n.
1) біцьцё n.
2) мо́цны ўда́р
III[paʊnd]
n.
1) ме́сца трыма́ньня бяздо́мнай жывёлы
2) заго́н -у m. (для жывёлы)
3) informal турма́f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БАДО́ (Baudot) Жан Марыс Эміль
(11.9.1845, Маньё, Францыя — 23.3.1903),
французскі вынаходнік у галіне тэлеграфіі. Стварыў першую практычна прыдатную да эксплуатацыі сістэму шматразовага тэлеграфавання перадачай раўнамерных кодавых пасылак эл. току (1874—76). Першыя Бадо апараты пачалі дзейнічаць у 1877 на тэлеграфнай лініі Парыж—Бардо. Імем Бадо названа (1927) адзінка скорасці тэлеграфавання — бод.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БРА́НДЭНБУРГ
(Brandenburg),
горад на УФРГ, зямля (адм.адзінка) Брандэнбург. Засн. каля 1150 на месцы разбуранага ў 927—928 г. Бранібор слав. племені гавалян. 90 тыс.ж. (1990). Порт на р. Гафель, вузел чыгунак. Вытв-сць сталі і пракату, маш.-буд., тэкст., швейная, харчасмакавая прам-сць. Арх. помнікі 12—15 ст.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БА́Я-МА́РЭ
(Baia Mare),
горад на Пн Румыніі. Адм. ц. жудэца (адм.адзінка) Марамурэш. 150 тыс.ж. (1989). Вузел чыгунак і аўтадарог. Аэрапорт. Цэнтр горнапрамысл. раёна (медзь, свінец, золата, серабро). Каляровая металургія, хім., мэблевая, шкло-фаянсавая, тэкст., швейная, харч., буд. матэрыялаў прам-сць. Цэнтр турызму. Музеі. Арх. помнікі 15—18 ст.