во́бласць, -і, мн. -і, абласце́й, ж.

1. Частка якой-н. тэрыторыі, край. В. экватара.

2. Буйная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў былым СССР, а цяпер у краінах СНД. Віцебская в. Прыехаць з вобласці.

3. чаго або якая. Межы, у якіх распаўсюджана якая-н. з’ява, зона, пояс. В. вечнай мерзлаты. Азёрная в.

4. чаго або якая. Асобная частка арганізма, участак цела. В. сэрца. У грудной вобласці. Абследаваць в. ранення.

|| прым. абласны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.). А. цэнтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)