Verbum

генера́л-губерна́тар

(ад генерал + губернатар)

1) вышэйшая службовая асоба мясцовай адміністрацыі ў Расіі ў 1703—1917 гг.;

2) кіраўнік каланіяльнай адміністрацыі ў былых калоніях і дамініёнах Вялікабрытаніі, Францыі і іншых каланіяльных дзяржаў;

3) вышэйшы прадстаўнік англійскага караля ў краінах, якія раней былі брытанскімі дамініёнамі.

гімна́стыка

(гр. gymnastike)

1) комплекс фізічных практыкаванняў, якія садзейнічаюць агульнаму развіццю арганізма;

2) від спорту, які ўключае складаныя фізічныя і некаторыя іншыя практыкаванні (напр. спартыўная г., мастацкая г.);

3) від цыркавога мастацтва, дэманстрацыя складаных практыкаванняў на спецыяльных снарадах, замацаваных на манежы (напр. паветраная г.).

інстыту́т

(фр. institut, ад лац. institutum = установа, устанаўленне)

1) навучальная ўстанова, якая дае вышэйшую адукацыю ў пэўнай галіне;

2) сярэдняя навучальная ўстанова закрытага тыпу для жанчын дваранскага паходжання ў дарэвалюцыйнай Расіі;

3) навукова-даследчая ўстанова;

4) сукупнасць норм, якія рэгулююць грамадскія адносіны (напр. і. права).

ло́бі

(англ. lobby = кулуары)

1) сістэма кантор, агенцтваў буйных банкаў і манаполій пры заканадаўчых органах некаторых краін, якія ўплываюць на заканадаўцаў і дзяржаўных чыноўнікаў з мэтай прыняцця або адхілення тых ці іншых законаў у інтарэсах гэтых банкаў і манаполій;

2) агенты такіх кантор і агенцтваў.

лю́стра​¹

(польск. lustro, ад іт. lustro)

1) адшліфаваная паверхня шкла, металу, здольная даваць адбіткі прадметаў, якія знаходзяцца перад ёю, а таксама спецыяльна зроблены прадмет з такой паверхняй;

2) перан. спакойная, гладкая паверхня вады;

3) перан. тое, што з’яўляецца адбіткам якіх-н. з’яў, працэсаў.

мадэлі́раваць

(фр. modeler)

1) даследаваць з’явы і працэсы, якія адбываюцца на пэўных аб’ектах, шляхам пабудовы і вывучэння мадэлей гэтых аб’ектаў (напр. м. электрастанцыю);

2) ствараць мадэль чаго-н. (напр. м. сукенку, м. новую марку аўтамашыны);

3) апрацоўваць паверхню будучай скульптуры, надаючы ёй пэўную форму.

о́рган

(гр. organon = прылада, інструмент)

1) частка арганізма, якая мае пэўную будову і выконвае пэўную функцыю;

2) установа, якая выконвае пэўныя задачы ў той або іншай галіне грамадскага жыцця (напр. органы народнай адукацыі);

3) газета або часопіс, якія выдаюцца якой-н. арганізацыяй або ўстановай.

пісто́н

(фр. piston, ад іт. piston)

1) невялікі металічны каўпачок з выбуховым рэчывам для запальвання зарада ў патронах або снарадах;

2) круглая металічная аправа, механічна прымацаваная да дзірачак у скуры, кардоне і інш., якія зроблены для зацягвання шнуркоў;

3) клапан у музычным медным духавым інструменце.

пракры́ты

(ад санскр. prakrta = просты, натуральны)

1) сярэднеіндыйскія мовы, якія склаліся на аснове старажытнаіндыйскіх дыялектаў і былі шырокаўжывальнымі як размоўныя і літаратурныя мовы больш як паўтара тысячагоддзя (да 15 ст.);

2) адна з катэгорый старажытнаіндыйскай філасофіі, якая абазначае жаночы пачатак усіх матэрыяльных і духоўных рэчаў.

рэнтге́н

[ням. W. Roentgen = прозвішча ням. фізіка (1845—1923)1—1) нябачныя прамяні, якія з’яўляюцца кароткімі электрамагнітнымі хвалямі, здольнымі пранікаць цераз непразрыстыя прадметы;

2) прасвечванне нябачнымі (рэнтгенаўскімі) прамянямі;

3) апарат для прасвечвання рэнтгенаўскімі прамянямі;

4) пазасістэмная адзінка вымярэння радыяцыі, роўная 2,58∙10​^-4

к/кг.