практыкава́ць

(польск. praktykować, ад лац. practicare)

1) прымяняць што-н. на справе, на практыцы;

2) праходзіць практыку;

3) пастаяннай трэніроўкай развіваць што-н., прывіваць якія-н. навыкі;

4) займацца ўрачэбнай ці юрыдычнай практыкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)