паапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Апісаць
2. Скончыць апісванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Апісаць
2. Скончыць апісванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падкры́лак, ‑лка,
1.
2. Тое, што і падкрылле.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падсве́чнік, ‑а,
Падстаўка
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падста́нцыя, ‑і,
1. Электрычная ўстаноўка
2. Прамежкавая тэлефонная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крэ́сіва, ‑а,
Кавалак сталі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
культтава́ры, ‑аў;
Агульная назва тавараў, прызначаных
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кута́с, ‑а,
Пучок нітак, звязаных разам на адным канцы, які служыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесапа́рк, ‑у,
Лясны масіў, які знаходзіцца ў зялёнай зоне гарадоў, прамысловых цэнтраў і інш., прыстасаваны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесапаса́дачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да пасадкі лесу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліце́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ліцця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)