паапі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Апісаць для ўліку ўсё або вялікую колькасць чаго‑н.

2. Скончыць апісванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкры́лак, ‑лка, м.

1. Спец. Прылада на крыле самалёта для павелічэння яго падымальнай сілы.

2. Тое, што і падкрылле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсве́чнік, ‑а, м.

Падстаўка для свечкі ці свечак. Пасярэдзіне [століка] гарэла свечка, празрысты стэарын сцякаў на медны танканогі падсвечнік. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падста́нцыя, ‑і, ж.

1. Электрычная ўстаноўка для пераўтварэння напружання току, які ідзе ад цэнтральнай электрастанцыі.

2. Прамежкавая тэлефонная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́сіва, ‑а, н.

Кавалак сталі для высякання агню з крэменю. Казачэнка б’е крэсівам па крэмені, высякаючы іскру, раздзьмухвае. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культтава́ры, ‑аў; адз. няма.

Агульная назва тавараў, прызначаных для задавальнення культурных патрэбнасцей насельніцтва (музычных інструментаў, канцылярскіх прылад і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кута́с, ‑а, м.

Пучок нітак, звязаных разам на адным канцы, які служыць для ўпрыгожання чаго‑н. Пояс з кутасамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапа́рк, ‑у, м.

Лясны масіў, які знаходзіцца ў зялёнай зоне гарадоў, прамысловых цэнтраў і інш., прыстасаваны для масавага адпачынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапаса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасадкі лесу. Лесапасадачныя работы. // Які прызначаны, служыць для пасадкі лесу. Лесапасадачныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліце́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліцця. Ліцейная вытворчасць. Ліцейны цэх. // Прызначаны для ліцця. Ліцейная машына. Ліцейная форма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)