абаро́г, ‑а, м.

Збудаванне ў выглядзе стрэшкі, паднятай на чатырох слупах, якое служыць для складання сена, саломы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)