Verbum

ма́чыха гл. мачаха.

мачы́цца, мачу́ся, мо́чышся, мо́чыцца; незак.

1. Рабіцца мокрым, прамакаць наскрозь.

З-за маленькага шчупачка няварта было м.

2. Выдзяляць мачу.

|| зак. памачы́цца, -мачу́ся, -мо́чышся, -мо́чыцца.

мачы́ць, мачу́, мо́чыш, мо́чыць; мо́чаны; незак.

1. каго-што. Рабіць мокрым, вільготным.

Дождж мочыць збожжа.

2. што. Трымаць што-н. у чым-н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці.

М. лён.

|| зак. замачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны і намачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; наз. замо́чванне, -я, н. (да 2 знач.), замо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 2 знач.) і мачэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

|| прым. мачы́льны, -ая, -ае.

машасто́вы гл. мошаст.

машбюро́, нескл., н. (гіст.).

Машынапіснае бюро.

машкара́, -ы́, ж., зб.

Мошкі.

Балотная м.

машна́, -ы́, мн. -ы́, машо́н, ж.

1. Мяшочак для грошай (уст.).

2. перан. Пра грошы, багацце (разм.).

Тугая м.

машо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Тое, што і машна (уст.).

2. Скурнамышачны мяшочак, у якім знаходзяцца мужчынскія палавыя залозы.

|| прым. машо́начны, -ая, -ае (да 2 знач.).

машта́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Адносіны даўжыні лініі на карце, глобусе, чарцяжы і пад. да даўжыні ў натуры.

М. — дваццаць пяць кіламетраў у адным сантыметры.

2. перан. Размах, значэнне.

Шырокі м. будаўнічых работ.

У сусветным маштабе.

|| прым. машта́бны, -ая, -ае.

машта́бнасць, -і, ж.

Вялікі размах, глыбіня ахопу чаго-н.

М. падзей.