Verbum

по́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Скулыітурнае або архітэктурнае збудаванне ў знак ушанавання памяці каго-, чаго-н.

П.

Максіму Багдановічу.

2. Прадмет культуры мінулага.

Археалагічны п.

Помнікі пісьменнасці (старажытныя рукапісы).

правалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Працягнуць волакам.

2. што. Зацягнуць (нітку ў вушка іголкі).

|| незак. правалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

рэгістра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Службовая асоба, якая праводзіць рэгістрацыю каго-, чаго-н.

Р. карэспандэнцыі.

|| ж. рэгістра́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.). і прым. рэгістра́тарскі, -ая, -ае.

сілкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак.

1. каго. Падмацоўваць ежай, карміць.

С. клёцкамі.

2. што. Забяспечваць чым-н. неабходным для нармальнага дзеяння, функцыянавання (спец.).

С. акумулятар.

|| наз. сілкава́нне, -я, н.

навадні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ні́цца і -во́дніцца; зак.

Запоўніцца вельмі вялікай колькасцю каго-, чаго-н.

Рынак навадніўся імпартнымі таварамі.

|| незак. навадня́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца.

наве́зці, -вязу́, -вязе́ш, -вязе́; -вязём, -везяце́, -вязу́ць; навёз, -ве́зла і -вязла́, -ве́зла і -вязло́; -вязі; -ве́зены; зак., каго-што.

Прывезці ў вялікай колькасці.

Н. розных падарункаў.

|| незак. наво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць.

напо́р, -у, м.

1. Дзеянне моцнай сілы; націск.

Н. ветру.

Не вытрымаць напору лёду.

2. Энергічнае ўздзеянне на каго-н.; напад, націск.

Пад напорам сяброў ён вымушаны быў прызнацца.

Н. ворага.

паабчышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.

1. Абчысціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. боты ад снегу.

2. Абакрасці ўсіх, многіх (разм.).

За некалькі дзён паабчышчалі многія хаты ў наваколлі.

пааскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пааску́бваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго (што). Аскубваючы, ачысціць ад пер’я.

П. курэй.

2. што. Абраўнаваць граблямі ўсё, многае.

П. вазы з саломай.

паднача́ліцца, -юся, -ішся, -іцца; зак.

Стаць падуладным, падпарадкавацца.

П. загаду.

П. ўладзе.

|| незак. паднача́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. паднача́ленне, -я, н. і паднача́льванне, -я, н.

Знаходзіцца ў падначаленні ў каго-н.