сала́та ж

1. бат (расліна) Gártensalat m -(e)s, -e;

2. кул (страва) Salát m;

сала́та з памідо́раў Tomátensalat m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аргані́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Усякая жывая істота, расліна. Развіццё арганізмаў.

2. Сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека. Здаровы а.

3. Складанае арганізаванае адзінства (перан.). Дзяржаўны а.

|| прым. аргані́зменны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

грэ́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

Травяністая меданосная расліна сямейства грэчкавых, а таксама зерне гэтай расліны, з якога робяць крупы і муку.

|| прым. грэ́чкавы, -ая, -ае і грэ́цкі, -ая, -ае. Грэчкавы мёд. Сямейства грэчкавых (наз.). Грэцкія крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

кано́плі, канапе́ль.

Высокая травяністая расліна сямейства каноплевых, са сцёблаў якой вырабляюць пяньку, а з семя — алей, а таксама семя гэтай расліны.

◊

Як Піліп з канапель (разм.) — знянацку выскачыць, з’явіцца адкуль-н.

|| прым. канапля́ны, -ая, -ае. К. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

мох назоўнік | мужчынскі род

Споравая расліна без каранёў і кветак, якая сцелецца або расце прама ў вільготных мясцінах, на дрэвах, камянях.

Абрасці мохам (размоўнае) — апусціцца, пасці маральна.

|| прыметнік: мохавы, махавы, імховы, імшаны і мшаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мімоза назоўнік | жаночы род

  1. Трапічная расліна, асобныя віды якой згортваюць лісцікі пры дотыку да іх.

    • Не мужчына, а м. (пераноснае значэнне: пра крыўдлівую, сарамлівую асобу).

  2. Від паўднёвай акацыі з дробнымі жоўтымі кветкамі.

|| прыметнік: мімозавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

папірус назоўнік | мужчынскі род | зборны назоўнік

  1. Трапічная травяністая расліна сямейства асаковых.

  2. Матэрыял для пісьма, які вырабляўся з гэтай расліны егіпцянамі і інш. старажытнымі народамі.

    • Скруткі папірусу.

  3. Рукапіс на такім матэрыяле.

|| прыметнік: папірусны і папірусавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

канюшы́на, ‑ы, ж.

Шматгадовая, радзей аднагадовая кармавая травяністая расліна сямейства бабовых з трайчастым лісцем і шарападобнымі кветкамі. Чырвоная канюшына. Белая канюшына. Скасіць канюшыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардамо́н, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Шматгадовая трапічная расліна сямейства імбірных.

2. ‑у, зб. Насенне гэтай расліны, якое ўжываюць як вострую прыправу.

[Грэч. kardamōmon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брусні́цы, ‑ніц; адз. брусніца, ‑ы, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства бруснічных.

2. Ягады гэтай расліны. Усе сухія баравіны Пакрыты завяззю брусніц. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)