суі́нг

(англ. swing = рытм)

стыль джазавай музыкі, характэрнай асаблівасцю якой з’яўляецца сольная імправізацыя, складаны акампанемент, вялікая колькасць выканаўцаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адпра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак.

1. Прадучы, паменшыць, спрасці нейкую колькасць ільну, воўны і пад.

2. Адрабіць за што‑н. прадзеннем. Адпрасці за доўг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. каго. Забіць (з прамысловай або якой‑н. іншай мэтай) на паляванні пэўную колькасць якой‑н. дзічыны.

2. Скончыць, перастаць страляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

максіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Самы большы сярод іншых, найбольшы; проціл. мінімальны. Максімальная колькасць. Максімальная глыбіня. Максімальнае напружанне. □ [Лётчык] пайшоў на поўдзень па простай лініі на максімальнай хуткасці. Алешка.

[Ад лац. maximus — найбольшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагалю́ддзе, ‑я, н.

Вялікая колькасць людзей. Спалоханыя мнагалюддзем, шумам, музыкай, .. [галубы] на ўсю сілу — аж выгіналіся спінкі — памкнулі ўгару. Карпаў. Шумяць, гамоняць нечуваным мнагалюддзем лясныя Рагалі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагу́л, ‑у, м.

1. Адкорм на пашы жывёлы, якая прызначана для забою. Нагул — самы пашыраны від адкорму авечак.

2. Ступень адкормленасці, колькасць тлушчу, нагулянага на пашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Паклаўшы ў паглыбленне, засыпаць зверху вялікую колькасць чаго‑н. Назакопваць зброі.

2. Засыпаць, зараўнаваць па чарзе многае. Назакопваць ям.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напла́віць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што і чаго.

1. Прырабіць шляхам плаўкі. Наплавіць на паверхню метал.

2. Прыгатаваць шляхам плаўкі нейкую колькасць чаго‑н. Наплавіць свінцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрасо́ўваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прасунуць куды‑н. або праз што‑н. вялікую колькасць чаго‑н.

напрасо́ўваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да напрасаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Разбіць, раскалоць (ударамі) вялікую колькасць чаго‑н. Наразбіваць талерак.

2. Растрэсці, раскінуць многа чаго‑н. Наразбіваць сена ў пракосах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)