ejection [ɪˈdʒekʃn] n.
1. fml выгна́нне; высяле́нне
2. выкі́дванне, вы́кід; вывяржэ́нне
eke out [ˌi:kˈaʊt] phr. v.
1. : eke smth. out расця́гваць (прыпасы, грошы на большы тэрмін)
2. : eke out a living ма́ла зарабля́ць; перабіва́цца сяк-так
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
by1 [baɪ] adv.
1. мі́ма;
The bus went by. Аўтобус праехаў міма.
2. паблі́зу, блі́зка, по́бач;
stand by стая́ць по́бач
3. : put money by запа́сіць/адкла́дваць гро́шы
♦
by and by dated неўзаба́ве, ху́тка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
emit
[ɪˈmɪt]
v.t. (-tt-)
1) дава́ць, выпраме́ньваць
The sun emits light and heat — Со́нца выпраме́ньвае сьвятло́ й цеплыню́
2) выпушча́ць, выпуска́ць (гро́шы)
•
- emit roars
- emit smoke
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
капе́йка, -і, ДМ -пе́йцы, мн. -і, -пе́ек, ж.
1. Дробная манета, адна сотая рубля.
Рассыпаць капейкі.
2. зб. Грошы, грашовыя сродкі.
◊
Без капейкі — без якіх-н. сродкаў існавання.
Да (апошняй) капейкі — без астатку патраціць, заплаціць, атрымаць і пад.
Жывая капейка — пра ўсё, што дае даход.
Капейка ў капейку — пры падліку грошай: абсалютна дакладна, колькі патрабуецца.
Ні капейкі (за душой) — зусім няма грошай.
|| памянш. капе́ечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
◊
Абысціся ў капеечку — дорага каштаваць.
|| прым. капе́ечны, -ая, -ае.
Капеечная манета.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адпрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.
1. што. Разлічыцца за доўг сваёй працай.
А. за грошы.
2. што. Папрацаваць нейкі час.
А. пяць дзён у полі.
3. Скончыць працаваць; стаць непрыгодным для працы; знасіцца ад працяглага выкарыстання.
А. сваё.
4. што. Надаць чаму-н. канчатковы выгляд; дамагчыся майстэрскага выканання.
А. нумар праграмы.
|| незак. адпрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).
|| наз. адпрацо́ўванне, -я, н. (да 1, 2 і 4 знач.) і адпрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кішэ́нны Táschen-; in Táschenformat;
кішэ́нны сло́ўнік Táschenwörterbuch n -(e)s, -bücher;
кішэ́нны гадзі́ннік Táschenuhr f -, -en;
кішэ́нныя гро́шы Táschengeld n -(e)s, -er;
кішэ́нны зло́дзей Táschendieb m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
verráuchen
1.
vt
1) куры́ць
2) пракуры́ць (грошы)
2.
vi (s)
1) выдыха́цца, выпара́цца
2) прахо́дзіць (пра гнеў)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
откла́дывать несов.
1. в разн. знач. адклада́ць, адкла́дваць;
откла́дывать на до́лгое вре́мя адклада́ць на до́ўгі час;
откла́дывать де́ньги на пое́здку адкла́дваць (адклада́ць) гро́шы на пае́здку;
2. (лошадей) уст. адпрага́ць; см. отложи́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
па́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; незак.
1. чым і без дап. Вылучаць, распаўсюджваць які‑н. пах. Асабліва здорава, зусім па-хатняму, пахла ў зямлянцы цыбуля. Брыль. Рукі пахнуць зярнятамі, Што высяваў, Ці снапамі, нажатымі У часе жніва. Арочка. Пасля летняга цёплага дажджу каралінская вуліца пахне кветкамі і духмянай мятай. Сабаленка. / у безас. ужыв. У хаце прыемна пахла цёплым хлебам і напаленай печкай. Мележ. У паветры пахла сенам, грыбамі. С. Александровіч.
2. перан.; чым. Разм. Мець прыкметы або рысы чаго‑н. [Багуцкі:] — Я даўно заўважыў яго злачынную работу, якая пахла нічым іншым, як звычайнай дыверсіяй. Лынькоў. / у безас. ужыв. Раптам .. [Міхал Тварыцкі] убачыў грошы. Гэта быў ужо не трохсотрублёвы пачак. Тут пахла ўжо не сотнямі, а тысячамі. Чорны.
3. перан.; чым. Разм. Сведчыць пра набліжэнне чаго‑н., магчымасць чаго‑н. — Вы ведаеце, што гэта пахне выключэннем, мой юны сябра? — сказаў Гедымін. Караткевіч. — Вось што, сынок, — Еўдакім узяў Юрку за плячо. — Бяжы да старшыні, скажы, што госці завіталі. А я сачыць за імі буду. Тут нечым нядобрым пахне... Курто. / у безас. ужыв. З дахаў звісаюць доўгія ледзя[ш]ы капяжу. Пахне вясной. Асіпенка.
•••
Грошы не пахнуць гл. грошы.
Зямлёю пахнуць — быць блізкім да смерці (пра вельмі хворага, пра зусім старога чалавека).
І не пахне чым‑н. — няма і не прадугледжваецца з’яўлення, наступлення чаго‑н.
Порахам пахне — пагражае вайна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закля́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, на якога накладзена закляцце; пракляты. Многа было апавяданняў і пра заклятыя грошы. Чорны. Міхал ідзе адзін, пануры, І сам ён хмур, і думкі хмуры, Як гэты лес, снягамі сцяты Як замоўлены, закляты. Колас.
2. Непрымірымы, вечны (пра ворага, праціўніка). Шмат пакуль у смерці памагатых, Ворагаў жыцця заклятых. Зарыцкі. — Хай заклятыя паны На галлі асін пятрэюць! Кляшторны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)