балга́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Балгарыі, балгараў. // Які знаходзіцца ў Балгарыі. Балгарская Акадэмія навук. // Выраблены ў Балгарыі. Балгарскія сувеніры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бальні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бальніцы; уласцівы бальніцы. Бальнічны рэжым. // Які належыць бальніцы. Бальнічны корпус.
•••
Бальнічны ліст гл. ліст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барахо́льшчык, ‑а, м.
Разм.
1. Чалавек, які скуплівае і перапрадае старыя рэчы.
2. Чалавек, які захапляецца набыццём рэчаў, асабліва адзення, абутку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
веснавы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да вясны. Веснавыя дні. Веснавыя кветкі. // Які адбываецца вясной. Веснавая навальніца. Веснавая сяўба. Веснавыя канікулы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́мерлы, ‑ая, ‑ае.
Які вымер, не пакінуўшы патомства (пра род, сямейства і пад.). Момант — вымерлая жывёліна. // Які знік, перавёўся (пра расліны).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
высакапро́бны, ‑ая, ‑ае.
Які мае высокую пробу (пра золата, серабро 72‑й пробы і вышэй). // перан. Разм. Які вызначаецца высокімі якасцямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азо́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да азоту. Азотная прамысловасць. Азотны завод. // Які мае ў сабе азот. Азотнае ўгнаенне. Азотная кіслага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алі́ўкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да алівы. Аліўкавы гай. // Які здабываецца з алівы.
2. Жоўта-зялёны. Матэрыя аліўкавага колеру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анатамі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да анатоміі. Анатамічны атлас.
2. Які мае дачыненне да анатаміравання.
•••
Анатамічны тэатр гл. анатамічка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анахрані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які памылкова адносіцца да пэўнай эпохі, не адпавядае храналогіі.
2. Які з’яўляецца анахранізмам для пэўнага часу; устарэлы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)