mute

[mju:t]

1.

adj.

1) маўклі́вы, ці́хі

2) нямы́

3) (пра лі́тару) яка́я не вымаўля́ецца

2.

n.

1) нямы́ -о́га m., няма́я f.

2) невымаўля́ная лі́тара

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

plummet

[ˈplʌmɪt]

1.

n.

1)

а) гі́рка грунтва́гі

б) грузі́ла (вуды́)

2) грунтва́га f.

2.

v.

1) кі́даць, апуска́ць (у ва́дкасьць)

2) ху́тка па́даць (пра прэсты́ж)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

universal

[,ju:nɪˈvɜ:rsəl]

adj.

1) усеагу́льны (пра навуча́ньне, вы́барчае пра́ва)

2) сусьве́тны

3) агу́льны

4) унівэрса́льны, усеабды́мны; для разнаста́йнага выкарыста́ньня

5) шырокася́жны, шыро́кі

universal knowledge — шыро́кія ве́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

legitimate

1. [lɪˈdʒɪtəmət]

adj.

1) зако́нны, легіты́мны; дазво́лены

2) нарма́льны, звыча́йны, прывы́чны

3) зако́ннанаро́джаны (пра дзіця́)

4) лягі́чны

a legitimate conclusion — лягі́чная высно́ва

2. [lɪˈdʒɪtəmeɪt]

v.t.

узако́ньваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

meaning

[ˈmi:nɪŋ]

1.

n.

сэнс -у m.; значэ́ньне n.; ва́жнасьць f.

2.

adj.

1) які́ не́шта зна́чыць, шматзна́чны (пра по́зірк)

2) well meaning — з до́брым наме́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

careless

[ˈkerləs]

adj.

1) нядба́лы, нядба́йны; неру́плівы

a careless person — нядба́йла, нядба́йнік, нядба́йніца

2) бестурбо́тны, абыя́кавы

careless of danger — які́ ня дба́е, ня ду́мае пра небясьпе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

fulminate

[ˈfʊlmɪneɪt]

1.

v.t

1) грамі́ць (і ў дру́ку)

2) суро́ва га́ніць, крытыкава́ць

2.

v.i.

1) рапто́ўна разьвіва́цца (пра хваро́бу)

2) выбуха́ць

3) грыме́ць і блі́скаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gloomy

[ˈglu:mi]

adj.

1) су́мны, марко́тны, невясёлы; пану́ры, хму́рны (пра во́сень); у змро́чным настро́і

2) цёмны, змро́чны (зімо́вы дзень)

3) прыгнята́льны; які́ абезнадзе́йвае або́ адбіва́е ахво́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hog

[hɔg]

1.

n.

1) сьвіньня́ f., парсю́к -а́ m., кныр -а́ m.

2) сьвіньня́ f. (пра бру́днага, прагаві́тага чалаве́ка або́ эгаі́ста)

2.

v.t.

выгіна́ць сьпі́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сы́пацца, ‑плецца; заг. сыпся; незак.

1. Падаць (пра што‑н. сыпкае, дробнае або пра многія прадметы). Лоўка ходзіць моцны струг, Стружкі сыплюцца наўкруг. Дзеружынскі. Цяпер Ніна бачыць, што вугаль сыплецца ў паравоз з тэндэра. Арабей. Віця не паспеў апамятацца, як адчуў, што за каўнер сыплюцца валасы, а галаву прыемна казыча халаднаваты метал. Нядзведскі. // Асыпацца. Выбухі грымелі адзін за адным. Няспынна сыпалася лісце і хвоя. Шамякін. [Брыгадзір:] — Якая муха цябе ўкусіла? Сыплецца жыта, а ты [Аксіння] — дамоў. Вярцінскі.

2. Ляцець, разлятацца ва ўсе бакі (пра што‑н. сыпкае, дробнае або многія прадметы). Іскры вогненным дажджом так і сыпаліся ў .. [электразваршчыка] з-пад рук. Краўчанка. Сыпаліся разбітыя кулямі шыбы, ляцеў тынк і руды цагляны пыл. Грахоўскі. Пырскі ад нявысах[л]ай гразі і лужын градам сыпаліся навокал. Якімовіч. Сыпаліся іскры з каменя, а кнот не запальваўся. Кулакоўскі. / у перан. ужыв. Адзін момант Ядвіся памаўчала, як бы вельмі засмуціўшыся, але з яе вачэй так і сыпаліся іскры смеху. Колас. / Пра частыя, дробныя гукі. У травяністых нізоўях скрыпелі дзеркачы, у кустоў’ях сыпаўся адчайны салаўіны пошчак. Кірэйчык.

3. Ісці, выпадаць (пра часты, дробны дождж, снег і пад.). На шэрую прамёрзлую зямлю бязгучна і густа сыплецца першы снег. Брыль. Неба ноччу нізкае, чорнае, з яго сыплецца і сыплецца імжа. Пташнікаў. // Ліцца, цячы частымі, дробнымі кроплямі (пра слёзы, пот і пад.). [Ганну] ахапіў жаль, яна не мела сілы стрымаць слёз, якія сыпаліся з пачырванелых вачэй. Гурскі. Горача стала, буйныя кроплі поту сыпаліся з твару [Алёшкі]. Якімовіч.

4. перан. Ляцець, навальвацца ў вялікай колькасці на каго‑н.; паступаць у вялікай колькасці з усіх бакоў. З розных кірункаў у .. [танк] сыпаліся кулі. Мележ. Ішла калектывізацыя. Пастрэльвалі, выходзячы з лясоў, банды, сыпаліся з-за мяжы варожыя адозвы. Лужанін. // Бесперапынна або з усіх бакоў гучаць, чуцца. За .. [Янушэўскім] наўздагон сыплюцца моцныя слоўцы, смех. Якімовіч. Дзе толькі ..[Цвірка] з’яўляўся, сыпаліся жарты, чуліся смех і песні. Сяргейчык.

5. Разм. Разбурацца ў выніку выпадання нітак па абрэзаным краі (пра тканіну).

6. перан. Разм. Імкліва бегчы; ісці, ехаць і пад. у спеху. Тут нам відаць стала, як польскія коннікі пачалі высыпацца з лесу і сыпацца з узгорка ў лагчыну. Чорны. Квактуха з крыкам адступае, а за ёю сыплюцца кураняты. Брыль.

7. Зал. да сыпаць (у 1, 3 знач.).

•••

Манна з неба не сыплецца гл. манна.

Пясок сыплецца з каго гл. пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)