Verbum

прамо́віць, -о́ўлю, -о́віш, -о́віць; -о́ўлены; зак., што.

Сказаць, вымавіць.

Не п. ні слова.

|| незак. прамаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

прамча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

Тое, што і прамчацца (у 1 знач.).

Прамчаў матацыкліст.

прамысло́вец, -ло́ўца, мн. -ло́ўцы, -ло́ўцаў, м.

1. Уладальнік прамысловага прадпрыемства.

2. Тое, што і прамыславік (у 1 знач.).

прашука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Правесці які-н. час у пошуках.

Цэлую гадзіну прашукаў кнігу.

прашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. прашыць.

2. Тое, што і прошва.

|| прым. прашы́вачны, -ая, -ае.

пры́думка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж. (разм.).

Тое, што прыдумана; выдумка.

Здатны на розныя прыдумкі.

прызабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; -бы́ты; зак., каго-што (разм.).

Крыху забыць, не поўнасцю захаваць у памяці.

Многае п.

прыкуры́ць, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак., што.

Запаліць папяросу.

|| незак. прыку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыку́рванне, -я, н.

прымудры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; зак.

Злаўчыцца, змагчы зрабіць што-н.

Як ты прымудрыўся туды залезці?

прыплю́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Прыкрыць павекамі (вока, вочы).

П. вока.

|| незак. прыплю́шчваць, -аю, -аеш, -ае.