пераарыштава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Разм. Арыштаваць усіх, многіх. [Іван:] — Я зараз пайду паліцыю сюды прывяду, каб пераарыштавалі вас усіх. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Перамясціць, перавесці на новую базу. Перабазіраваць завод на Урал. Перабазіраваць партызанскую брыгаду на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакамісава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго.

Разм. Вызначыць на перакамісіі стан здароўя, годнасці да чаго‑н. і пад. Перакамісаваць хворых. Перакамісаваць ваеннаабавязаных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастры́гчы, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце, ‑стрыгуць; зак., каго-што.

1. Пастрыгчы нанава, іначай.

2. Пастрыгчы, астрыгчы ўсіх, многіх. Перастрыгчы ўсіх авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праганя́ць 1, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да прагнаць.

праганя́ць 2, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што і без дап.

Ганяць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Цягаць некаторы час. Усю зіму працягаў боты. □ — Я амаль усю вайну працягаў «максіма». Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышлёпнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. каго-што. Шлёпнуўшы, прыціснуць. Прышлёпнуць муху.

2. што. Прыкласці з сілай, пакінуўшы адбітак. Прышлёпнуць пячатку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэ́гчы, прагу, пражэш, пражэ; пражом, пражаце, прагуць; пр. прог, прагла і прагла, прагла і прагло; незак., каго-што.

Тое, што і пражыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіраці́ць, ‑рачу, ‑раціш, ‑раціць; незак., каго-што.

Рабіць сіратою. [Лявэр:] — І я падумаў сабе — ну, а чаму я павінен сіраціць сваіх дзяцей? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славянізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Рабіць славянінам па мове і звычаях; прыдаваць каму‑, чаму‑н. славянскі выгляд, характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)