Verbum

ма́трыца, -ы, мн. -ы, -рыц, ж. (спец.).

1. Увагнутая частка друкарскай формы, у якой атрымліваюць шрыфты.

Свінцовая м.

Пластмасавая м.

2. У матэматыцы: сістэма якіх-н. элементаў, размешчаных у выглядзе прамавугольнай табліцы.

3. Узор, штамп, форма ў серыйнай вытворчасці аб’ектаў мастацтва і тэхнікі.

|| прым. ма́трычны, -ая, -ае.

М. прэс.

М. цэх.

матрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго-н.

М. набор.

|| зак. таксама заматрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. матрыцава́нне, -я, н.

матрыярха́т, -у, М -ха́це, м.

Перыяд у развіцці першабытнаабшчыннага ладу, на працягу якога жанчына адыгрывала кіруючую ролю ў гаспадарчым і грамадскім жыцці.

|| прым. матрыярха́льны, -ая, -ае.

мату́з, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

1. Вяровачка, аборка, тасьма для завязак.

2. часцей мн. Завязкі ў фартуху, шапцы-вушанцы і пад.

|| прым. мату́зны, -ая, -ае.

мату́ля, -і, мн. -і, -ту́ль, ж.

Тое, што і мама.

|| прым. мату́лін, -а.

|| ласк. мату́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж. (разм.); прым. мату́льчын, -а (разм.).

ма́тухна, -ы, ж. (разм.).

1. Тое, што і маці (у 1 знач.).

2. Ласкавы зварот да старой жанчыны.

3. Тое, што і матка (у 4 знач.).

М.-зямля.

ма́тушка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Жонка святара, пападдзя.

матч, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўнае спаборніцтва ў гульні паміж двума праціўнікамі або дзвюма камандамі.

Футбольны м.

М.-рэванш.

|| прым. ма́тчавы, -ая, -ае.

матч-турні́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Спартыўнае спаборніцтва, у якім усе ўдзельнікі сустракаюцца паміж сабой не менш за два разы.

матывава́ны, -ая, -ае.

Які мае матывіроўку; абгрунтаваны.

Матываванае рашэнне.

|| наз. матывава́насць, -і, ж.