Verbum

нато́птваць гл. натаптаць.

нато́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго (разм.).

Уваткнуць, натыкаць у што-н. многа чаго-н.

Н. іголак у падушачку.

нато́ўп, -у, мн. -ы, -аў, м.

Вялікае зборышча людзей.

нато́чваць¹, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і тачыць¹ (у 1 знач.).

нато́чваць² гл. натачыць².

натр, -у, м.

Старая назва вокісу натрыю.

Едкі н.

|| прым. на́травы, -ая, -ае.

натраві́ць, -раўлю́, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; што і чаго (спец.).

Зрабіць малюнак на паверхні чаго-н. пры дапамозе едкага рэчыва; вытравіць.

|| незак. натра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. натра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

на́трае, прысл.

На тры часткі.

Разрэзаць н.

натралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., чаго.

Тралюючы, вывезці, даставіць у нейкай колькасці.

Н. бярвення.

|| незак. натралёўваць, -аю, -аеш, -ае.

натра́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак. (разм.).

1. Выпадкова сустрэцца, трапіцца.

Натрапіўся добры чалавек.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, выпасці; надарыцца.

Натрапіўся зручны выпадак.