зені́т

[фр. zénith, ад ар. samt (urrás) = літар. дарога (над галавой)]

1) астр. найвышэйшы ўяўны пункт нябеснай сферы, які знаходзіцца над галавой наглядальніка (напр. сонца ў зеніце);

2) перан. вышэйшая ступень, вяршыня развіцця чаго-н. (напр. з. славы).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мірг, выкл.

у знач. вык. Тое, што і морг ​3. Агеньчык завіхляўся, заскакаў, перагнуўся над кнотам: мірг-мірг! Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазя́блы, ‑ая, ‑ае.

Які азяб. Яны [хвоі] помняць, як людзі ўставалі з зарою І над полымем грэлі пазяблыя рукі... Свірка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагро́зны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пагрозлівы (у 1 знач.). Аднаго разу пагрознае гудзенне [самалёта] пранеслася над самымі хвоямі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыр, ‑у, м.

Разм. Тое, што і жыраванне. Над галавою, гучна лопаючы крыламі, праляцелі качкі... Відаць, на жыр. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэрдзь, ‑і, ж.

Тое, што і жардзіна. Над стагамі Жэрдзі-вежы... Чарот. [Іван Міхайлавіч] убачыў і кладку, сярэдняй таўшчыні жэрдзь. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́свіцце, ‑я, н.

Тое, што і досвітак. На досвіцці неба праяснілася. Нібы зубок часнаку, над піхтамі вісеў месячык. Лукша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адхо́нны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і адхоністы. Разложыстыя круглаверхія вербы, узняўшы над вадою карэнне, абступаюць адхонны пясчаны бераг. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́ктарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вектара.

•••

Вектарнае вылічэнне — раздзел матэматыкі, які вывучае розныя аперацыі над вектарамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́ндаль, ‑я, м.

Уст. Каструля з ручкай. Тым часам каля шалаша Віктар у вялікім рондалі гатаваў над агнём [юшку]. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)