адукава́насць, ‑і,
Уласцівасць адукаванага, ступень адукацыі; вучонасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адукава́насць, ‑і,
Уласцівасць адукаванага, ступень адукацыі; вучонасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жывадзёр, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бараві́к, ‑а,
Высокакаштоўны ядомы грыб з светла- ці цёмна-карычневай шапкай і белай тоўстай ножкай; белы грыб.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́лас, ‑у,
[Грэч. mélos — песня, мелодыя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерво́знасць, ‑і,
Уласцівасць і стан нервознага; хваравітая раздражненасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нясма́чны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае прыемнага смаку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паблі́скваць, ‑ае;
Блішчаць час ад часу, няярка адсвечваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павар’яце́ць, ‑еем, ‑ееце, ‑еюць;
Звар’яцець — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пакра́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Злёгку, трохі паварушыцца, пачаць кратацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)