wydatny

wydatn|y

1. вытарклы; вытырклы; выпуклы; пукаты; які выдаецца (вытыркаецца);

~e czoło — выпуклы (пукаты) лоб;

~e szczęki — вытарклыя сківіцы;

2. значны; заўважны; істотны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wchtig

a ва́жны, істо́тны, ва́жкі

~ tun*, sich ~ mchen — ва́жнічаць, задзіра́ць нос

er kommt frchtbar ~ vor, er nimmt sich frchtbar ~ — ён на́дта мно́га ўяўлце аб сабе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ідэ́я

(гр. idea = паняцце)

1) сукупнасць паняццяў, уяўленняў аб рэчаіснасці ў свядомасці чалавека, якая выражае яго адносіны да навакольнага свету;

2) асноўны, істотны прынцып светапогляду;

3) асноўная думка, задума, якая вызначае змест чаго-н. (напр. і. рамана);

4) намер, план (напр. і. эканамічнага развіцця).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АКА́ЦЫЯ

(Асасіа),

род раслін сям. бабовых. 750—800 відаў, пашыраны ў тропіках і субтропіках абодвух паўшар’яў, большасць расце ў Аўстраліі (выява акацыі — нац. эмблема), дзе яны, як і ў Афрыцы, істотны элемент саванны. У бат. садах і парках Чарнаморскага ўзбярэжжа Каўказа ў 19 ст. акліматызавана каля 10 відаў. Найб. вядомыя: акацыя серабрыстая (acacia dealbata), якую вырошчваюць як дэкар. расліну (т.зв. мімоза); акацыя белая, або псеўдаакацыя (Robinia pseudoacacia) з роду рабінія; акацыя жоўтая, або караганнік дрэвападобны (Caragana arborescens) з роду карагана. На Беларусі як дэкар. расліны вырошчваюць апошнія 2 віды.

Пераважна вечназялёныя дрэвы, кусты, зрэдку травы. Кветкі жоўтыя або белыя, дробныя. Плод — боб. З шэрагу відаў атрымліваюць дубільныя рэчывы і гуміарабік.

Да арт. Акацыя. Квітучая галінка мімозы.

т. 1, с. 186

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

карэ́нны

1. (спрадвечны) rsprünglich, lteingesessen;

карэ́нны жыха́р reinwohner m -s, -;

2. (асноўны, важны) Grund-, grndlegend;

карэ́ннае пыта́нне grndlegende Frge;

3. (каранёвы) карэ́нная ча́стка сло́ва Stamm m -(e)s, Stämme, Wrtstamm m;

4. (істотны, радыкальны) gründlich, radikl;

карэ́нныя пераўтварэ́нні radikle [tefgreifende] mgestaltung;

карэ́нным чы́нам gründlich, erschöpfend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cardinal

[ˈkɑ:rdɪnəl]

1.

adj.

1) гало́ўны, са́мы істо́тны, кардына́льны

the cardinal merit — гало́ўная заслу́га

2) я́рка-чырво́ны

3) кардына́льскі

2.

n.

1) кардына́л -а m. (царко́ўны)

2) кардына́л -а m. (пту́шка)

3) я́рка-чырво́ны ко́лер

4) Math. ко́лькасны лічэ́бнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

true1 [tru:] adj.

1. пра́вільны, слу́шны, адпаве́дны

2. сапра́ўдны, праўдзі́вы;

true gold сапра́ўднае зо́лата

3. адда́ны, шчы́ры;

be true to one’s word/promise трыма́ць сло́ва/абяца́нне

4. дакла́дны, істо́тны

come true здзяйсня́цца, спра́ўджвацца (пра мары);

true to form : True to form, he arrived late. Як заўжды, ён прыехаў са спазненнем;

true to life рэалісты́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vital [ˈvaɪtl] adj.

1. (to, for) істо́тны, надзённы; неабхо́дны, ва́жны;

It is vital that… Важна, што…;

of vital importance жыццёва ва́жна;

a vital question найважне́йшае пыта́нне;

play a vital role (і)гра́ць гало́ўную ро́лю

2. fml энергі́чны, жывы́, дынамі́чны;

a vital personality чалаве́к, по́ўны эне́ргіі

3. жыццёвы;

vital organs жыццёва ва́жныя о́рганы;

vital functions жыццядзе́йнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

важны, немалаважны, варты ўвагі, немалазначны, вялікі, істотны, сур'ёзны, знамянальны, першачарговы, першаступенны, першарадны, актуальны; адказны, першы, найпершы, этапны (перан.) □ нумар адзін

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

асно́ўны huptsächlich, Haupt-, Grund-; Stamm-; grndlegend, wsentlich (істотны);

асно́ўныя зада́чы Huptaufgaben pl;

асно́ўная ўстано́ўка Grndhaltung f -;

асно́ўная ўва́га Huptaugenmerk n -(e)s;

асно́ўная супярэ́чнасць Grndwiderspruch m -(e)s, -sprüche;

асно́ўны капіта́л эк. fxes Kapitl, Grndkapital n -(e)s, -e;

асно́ўны зако́н (канстытуцыя) Grndgesetz n -es, -e, Verfssung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)