кінааўтама́т, ‑а, М ‑маце, м.
Электронна-вылічальная ўстаноўка, якая дазваляе паказваць адзін з фільмаў па выбару большасці гледачоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
індыка́цыя, ‑і, ж.
Рэгістрацыя якой‑н. інфармацыі на экране электронна-прамянёвай трубкі, светлавым табло, шкале прыбора і пад.
[Лац. indicatio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
відэамагнітафо́н, ‑а, м.
Электронна-механічны апарат для адначасовага запісу на магнітную стужку электрычных сігналаў адлюстравання і гуку з далейшым іх узнаўленнем.
[Лац. video — бачу і грэч. magnētis — магніт і phōnē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыспле́й, ‑я, м.
Спец. Устройства для візуальнага адлюстравання інфармацыі (у выглядзе тэксту, табліц, чарцяжа і інш.) на экране электронна-прамянёвага прыбора (тэлевізійнага або асцылаграфічнага тыпу).
[Ад англ. display — паказваць, узнаўляць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ЭВМ ж., нескл. (электро́нна-выліча́льная машы́на) ЭВМ (электро́нно-вычисли́тельная маши́на)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выліча́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да вылічэння (у 1 знач.). Вылічальныя аперацыі.
2. Прызначаны для вылічэнняў. Электронна-вылічальная машына. // Звязаны з арганізацыяй вылічэнняў. Вылічальны цэнтр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Суперартыкон, гл. Перадавальная электронна-прамянёвая трубка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Суперіканаскоп, гл. Перадавальная электронна-прамянёвая трубка
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
аптыміза́цыя, ‑і, ж.
Спец. Працэс надання чаму‑н. аптымальных, найбольш выгадных характарыстык, суадносін. Распрацоўка тэорыі аптымізацыі паліўна-энергетычнага балансу краіны. // Прывядзенне сістэмы ў найлепшы (аптымальны) стан. Электронна-вылічальнай машыне зададзена праграма аптымізацыі размеркавання нагрузкі паміж рабочымі апаратамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хемітро́н
(ад хема- + -трон)
разнавіднасць электронна-прамянёвай трубкі, якая выкарыстоўваецца, напр., для візуальнага атрымання інфармацыі пры ўзаемадзеянні чалавека з электронна-вылічальнай машынай.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)