вы́душыць ​1, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

1. Ціснучы, націскаючы, выламаць, прымусіць выпасці. Выдушыць шыбу.

2. Перадушыць, знішчыць усіх, многіх.

вы́душыць ​2, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што.

Разм. Зрасходаваць духі і пад. Выдушыць флакон адэкалону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́глушыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.

Вылавіць, глушачы падводнымі выбухамі. Выглушыць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́ншыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак., што (разм.).

Падаць як крыху меншае, чым на самай справе.

П. расходы.

П. небяспеку.

|| незак. прымянша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прымяншэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

унуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Дзейнічаць на псіхіку з мэтай выклікаць пэўную рэакцыю; прыводзіць у стан гіпнозу.

|| зак. унушы́ць, -шу́, -шы́ш, -шы́ць; -шы́м, -шыце́, -ша́ць.

|| наз. унушэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Нашовы ’вышыванне’ (Бяльк.). Да шыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пашаба́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак.

Разм. Кончыць або перапыніць работу. Цесляры пашабашылі, пайшлі абедаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́чивать​I несов.;

1. портн., сапожн. сшыва́ць;

2. (изготовлять шитьём) шыць; см. стача́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пу́шыць, ‑шыць; безас., незак., каго-што.

Разм. Распіраць. Жывот пушыць.

пушы́ць, ‑шу́, ‑шы́ш, ‑шы́ць; незак.

1. што. Рабіць пушыстым. Пушыць валасы.

2. Разм. Моцна лаяць каго‑н., распякаць. Распушыў усіх брыгадны. Будзь ён тры разы няладны! І пушыў усіх наўмысля. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., што.

Абл. Камячыць. Я камшыў няўдала напісаныя старонкі.. вершаў. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памянта́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., што, чым і без дап.

Разм. Тое, што і памянціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)