szumować
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
szumować
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
шапаце́ць, -пачу́, -паці́ш, -паці́ць; -паці́м, -паціце́, -паця́ць; -паці́;
Абзывацца шолахам, шумець чым
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
lärmen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шумо́к, -мку́,
Слабы
Пад шумок (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
бясе́дны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбо́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да прыбою (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
uproar
in an uproar у ста́не разгу́бленасці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
грыму́чы, -ая, -ае.
1. Які стварае рэзкія гукі, моцны
2. Шумны, гучны.
Грымучая ртуць — выбуховае хімічнае рэчыва ў выглядзе крышталічнага белага парашку.
Грымучы газ — выбуховая сумесь вадароду з кіслародам.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
скра́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шумавы́, -а́я, -о́е (
1.
2. Які ўтварае гучныя рознахарактарныя гукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)