Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
натура́льны, -ая, -ае.
1. Уласцівы прыродзе, створаны прыродай; не штучны.
Натуральныя ўмовы.
2. Абумоўлены законамі прыроды.
Натуральная смерць.
3. Які існуе ад прыроды, прыроджаны.
Н. колер валасоў.
Н. імунітэт.
4. Сапраўдны, прыроднага паходжання; проціл.штучны.
Н. шоўк.
5. Які адпавядае рэчаіснасці; сапраўдны.
Натуральная велічыня прадмета.
6. Нармальны, звычайны.
Н. выгляд.
7. Які атрымліваецца, аплачваецца натурай (у 5 знач.).
Натуральная аплата.
○
Натуральная гаспадарка (спец.) — гаспадарка, у якой прадукты працы вырабляюцца для задавальнення патрэб толькі саміх вытворцаў.
Натуральны рад лікаў (спец.) — бесканечная паслядоўнасць 1,2,3,4,5,..., што складаецца з цэлых дадатных лікаў, размешчаных па парадку іх узрастання.
|| наз.натура́льнасць, -і, ж. (да 3—6 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́та, ‑ы, ДМ меце, ж.
Штучны або радзімы знак, які адрознівае прадметы або істоты ад іншых падобных прадметаў, істот; метка (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наду́маны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад надумаць.
2.узнач.прым. Нерэальны, пазбаўлены натуральнасці, штучны. Надуманая сувязь з’яў. Надуманы сюжэт. Надуманыя метафары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэаты́т, ‑у, М ‑тыце, м.
1. Тлусты на вобмацак мінерал, які складаецца з тальку.
2.Штучны ізаляцыйны матэрыял, які атрымліваюць у выніку апрацоўкі тальку.
[Ад грэч. stear, steatos — тлушч.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмазі́т, ‑у, М ‑зіце, м.
Штучны порысты запаўняльнік лёгкіх бетонаў, які атрымліваецца з расплаўленых металургічных шлакаў пры іх хуткім ахаладжэнні і здрабненні; шлакавая пемза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маля́с ’патака, штучны мёд’ (Ян.; Сл. Брэс.), укр.маля́са ’бураковая патака’. З польск.melasa ’тс’, якое з франц.mélasse ’патака’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
салама́с, ‑у, м.
Цвёрды штучны тлушч, які атрымліваецца шляхам хімічнай апрацоўкі алею, тлушчу марскіх млекакормячых і рыб і ідзе на выраб мыла, маргарыну і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Kúnsteisbahn
f -, -en шту́чны (наліўны́) като́к, ле́тні като́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)