какаду́, нескл., н.

Род папугаяў з доўгім чубам і моцнай дзюбай. Чорныя какаду. Белы какаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шата́н, ‑а, м.

Разм. Сатана, д’ябал. Шатан запрэжан дзікі, голы І круціць чорныя віры. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

porzeczka

porzeczk|a

ж. парэчка, парэчкі;

czarne ~i — чорныя парэчкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

венге́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. гл. венгры.

2. Куртка з нашытымі папярочнымі шнурамі. На салдатах былі чорныя венгеркі і чорныя шапкі. Лынькоў.

3. Бальны танец, запазычаны ў венграў.

4. часцей мн. (венге́ркі, ‑рак). Пашыраны сорт сліў фіялетавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнабро́вы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя бровы. Лена вельмі добра памятае .. [бацьку], чарнабровага, яснавокага, заўсёды вясёлага. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнаво́кі, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя, цёмныя вочы. Лабановічу падабалася прыгожанькая, крыху сарамяжлівая, чарнавокая Лідачка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смоль ж.

1. гл. смала;

2. гл. смаляк;

3. гл. смаль;

4. перан. (пра чорныя валасы) péchschwarzes Haar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарнаву́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя вусы. У сельсавеце хлопцы засталі і старшыню, чарнавусага дзядзьку Рыгора. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пуры́ны ’чорныя парэчкі’ (пін., Шатал.). Балтызм (Лаўчутэ, Балтизмы, 127); паводле меркаванняў, крыніцай паслужыла слова тыпу літ. puríena ’расліна мокрых лугоў’, звычайна ’лотаць’, што патрабуе дадатковых тлумачэнняў. Магчыма, звязана з папярэднім словам (гл.), параўн. пурышка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

махао́н, ‑а, м.

Адзін з самых буйных дзённых матылькоў з жоўтымі ў чорныя крапінкі крыллямі. Жоўты усурыйскі махаон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)